woensdag, december 04, 2013

Het leven laat zich niet dwingen. Ook niet door jou.



Het leven is oneindig veel groter en complexer dan we ooit kunnen bevatten. De belangrijkste gebeurtenissen in je leven, je verzint ze niet. Ga maar na. De vrienden die je maakt, de partner die je ontmoet, de kinderen die je krijgt. Of hoe mensen je evengoed weer ontvallen: ouders, partner, vrienden, en soms ook kinderen. Een groot niet te bevatten toeval, een en al onzekerheid. Pech en geluk. Een ding is zeker, je gaat er niet over. Denken dat je daar veel in kunt sturen is een illusie. Toch denken we dat te kunnen. We plannen en organiseren wat af. Niets mis mee, als je er rekening mee houdt dat het allemaal ook heel anders kan gaan. En dat is lastig. Omgaan met verandering, met name als je iets anders hoopt of verwacht. Daar kunnen we dan ontzettend teleurgesteld over zijn. En dan boos worden, verongelijkt zijn. Dat kan variëren van regen op een zonvakantie tot een pensioen dat verdampt blijkt te zijn. Of ontslag, scheiding en overlijden. Of een ongeluk, een burn out. Zaken die je meestal niet aan ziet komen, ze kunnen je overvallen en ontregelen. De kunst is te weten dat ze bij het leven horen. Want het leven laat zich niet regelen. Het leven is groter dan jij. En wat zou het saai zijn als dat niet zo was. Het leven is per definitie onzeker, hoe goed we het ook proberen te regelen. Een heftige uitbarsting van de zon, een forse meteoriet uit de ruimte, een ongekende vulkaanuitbarsting – en het hele leven op aarde zou voor vele millennia, en nog veel langer, ontregeld zijn. We hebben geen idee. Ja, het leven zit vol met tegenvallers. Net zo goed als het barst van de meevallers. Ga om met de tegenvallers, ze horen erbij. Zie de schoonheid van een hagelbui, verbaas je over laaghangende bewolking. En geniet van de meevallers. Ga in de zon zitten, als ie schijnt.

0 reacties:

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More