Hersenkraker: Heb ik nu iets gewonnen?

Om de zomer door te komen een heuse hersenkraker.

Ron Rijghard beschrijft in de NRC van 20 april 2007 heel droog een kamerdebatje. Het gaat over cultuur en subsidies. De vertegenwoordiger van de Partij van de Vrijheid kiest een invalshoek waar andere kamerleden zich over opwinden. Maar niemand van dit intelligente en goedbetaalde gezelschap kan het betoog ontzenuwen. Niemand krijgt er speld tussen. Want iedereen denkt vanuit het adagium, paradigma zo je wilt, 'cultuur moet'. Maar waarom dan? Dat weet niemand helder te verwoorden. Wel veel politieke correctheid, heilige huisjes en morele verontwaardiging.

De PVV dwingt met hun extreme standpunten en soms rabiate opvattingen in ieder geval tot nadenken en positie kiezen. Wat dat betreft zijn het de (wees)kinderen van Pim Fortuyn. In dit geval tot het bedachtzaam formuleren van fundamentele gedachten over kunst en cultuur, en het nut en de noodzaakvan het subsidiëren ervan. Maar ja, kom daar maar eens om. De laatste die dat lukte was Piet Hein Donner, over de doodstraf, toen hij werd uitgedaagd door de LPF.

Hier het letterlijke verslag uit de krant, het leest als een toneelscript.
De kop luidde: Heb ik nu iets gewonnen?

Mijn partij wil 16 miljard bezuinigen. Dat kan op ontwikkelingshulp, diversiteitsbeleid en cultuur. Zo begon Martin Bosma van de Partij voor deVrijheid (PVV) gisteren zijn opvallende bijdrage aan het cultuurdebat in deTweede Kamer. Dat ging eigenlijk over de wetswijziging voor een nieuw systeem van subsidies verdelen. De redenering van PVVer Bosma was eenvoudig: minder belasting heffen, betekent meer geld bij het volk, dat dan zelf kunst kan kiezen. Subsidie is het juk van de collectieve dwang. Slechts één zinsdeel in de wet sprak hem aan: dat er werd gesproken van Nederlandse cultuur: In de multiculturele woestijn bloeit een bloem.

De woordvoerders van de andere partijen aarzelden hardop of ze dit wilden laten passeren, maar kozen voor een confrontatie.

Nicolaï (VVD): Uw redenering volgend, verdwijnt de opera.

Bosma: Nee hoor. De gegoede burger kan en zal meer betalen. Er zal minder publiek komen. Dat moeten we dan maar accepteren.

Halsema (GroenLinks): Hoeveel wilt u bezuinigen op het kunstbudget? De helft? Driekwart?

Bosma: Doe maar de helft. Dan is mijn partij gelukkig.

Van der Ham (D66): De Nederlandse cultuur heeft altijd geprofiteerd van buitenlandse inbreng. Weet u waar Vondel is geboren?

Bosma: Ik dacht in Keulen. Heb ik nu iets gewonnen?

Leerdam: Wat is uw definitie van Nederlandse cultuur?

Bosma: Tja, wat gangbaar is in Nederland. Cultuur die in Nederland bestaat. Is dit belangrijk?

Van der Ham: Helmert Woudenberg maakte een prachtvoorstelling over Fortuyn, die zelfs zijn familie tot tranen bracht.

Bosma: Er gaat via Rijk, gemeentes en provincies 2 miljard subsidie naar kunst. Daar mag Woudenberg wel iets moois van maken.

Tot zover het verslag. Breng daar maar eens iets tegen in...
Wie het weet mag het zeggen!

Read More

Jan Peter, Walk the Talk...

Grote woorden vragen om grote daden. 'Verantwoordelijkheid nemen' ligt premier Balkenende in de mond bestorven. Ik zou zeggen: ‘Jan Peter, walk the talk...’

In 2003 deed Nederland mee aan de inval in Irak. Een oorlog onder leiding van Amerika en Engeland. Een inval zonder steun van de Veiligheidsraad. Een oorlog op eigen houtje, van het duo Bush en Blair. Waarvan veel mensen zeiden: Dit is niet mijn oorlog. De gevolgen zien we dagelijks op tv. Dit is domweg Vietnam Revisited. Ik groeide op met beelden van napalmbombardenten, nu zien mijn kinderen zelfmoordaanslagen met autobommen in Baghdad. De geschiedenis herhaalt zich en we leren er niets van.

Leren heeft alles te maken met je bewust worden van dingen. Door ergens bij stil te staan. Er de volle aandacht voor te hebben. Balkenende, Bos en Rouvoet hebben bij de kabinetsformatie afgesproken om geen parlementair onderzoek toe te staan naar de toedracht van de betrokkenheid van Nederland bij de inval in Irak. Dat ontneemt ons de kans om iets te leren. Ik wil hier graag van leren. En misschien wel meer mensen. Dat lukt alleen als alle informatie ook bekend is en gedeeld wordt. Al is die, wie dan ook, onwelgevallig.

Mensen leren het meest van hun fouten. En die fouten onder ogen zien en ze toegeven doet pijn. Je voelt je schuldig, je schaamt je. De natuurlijke neiging is dus stilhouden. Heel begrijpelijk. Maar zolang je het stilhoudt leer je niets. Onderzoek, open durven zijn is de enige route. En wat is het alternatief? Alle vooroordelen over de politiek, 'regenten', 'hoge heren', 'zakkenvullers', weer bevestigen? De afkeer van Den Haag nog verder vergroten? De kloof tussen burger en politiek des te breder en dieper maken?

Een ding is voor mij zeker: ik voel me als burger van dit land absoluut niet serieus genomen. Drie heren die met elkaar bedisselen dat ik niet mag weten, wat er een paar jaar geleden bedisseld werd, door een van hen, met weer andere heren. Het is niet van deze tijd. En het is respectloos. Premier Balkenende, u bent de man die tegen mij zegt: neem uw verantwoordelijkheid als burger. Dat doe ik graag en dagelijks, bij deze!

Want andersom, als burger zou u willen zeggen: neem uw verantwoordelijkheid als minister-president, en leg verantwoording af. Ik wil u graag kunnen respecteren. Van mij hoeft u niet af te treden als er dingen boven water komen waarvan iedereen straks zegt: Hoe kon je? Allemaal wijsheid achteraf. Straks aftreden om iets uit 2003 is net zo suf als het kabinet-Kok dat op de valreep vertrok vanwege de val van Srbrenica, jaren ervoor.

Gooi de boel open, laat ons er allemaal van leren, maak waar nodig oprechte excuses dan zand erover. Nu krijg ik elke dag een beetje meer het gevoel dat er echt iets grondig mis is. Waar rook is daar is vuur. Zo simpel. Neem verantwoordelijkheid en laat ons allemaal leren van mogelijke fouten. Dan hoeven we ze misschien niet meer te maken. En als u er echt van overtuigd bent dat er uberhaupt geen fouten zijn gemaakt dan begrijp ik het hele probleem niet.

Fouten zijn bedacht om van te leren. Dat doen we al sinds de zondeval. Het is niet anders hier op aarde. Minister Donner zei het laatst zo mooi: ‘De mens is geneigd tot het kwade, en in staat tot het goede’. Meneer Balkenende, doe dat laatste, nu voedt u vooral de eerste gedachte. Hou op met rook maken. Leg verantwoording af. Dan kan ik zeggen: Balkenende, ik ben het vaak niet met hem eens, maar ik heb wel respect voor hem. Dan is de premier van dit land iemand die voor mij een voorbeeld is. Een voorbeeld van jezelf en anderen serieus nemen. 'Walk the talk'.

Read More