Wonderlijke tijden. Verstoring van de bestaande orde. Wat voor jou belangrijk is wordt bedreigd – en je zoekt steun, houvast, geborgenheid. Je behoefte aan zekerheid groeit, maar waar vind je die nog? De werkelijkheid schreeuwt je toe: ’Je bent op jezelf aangewezen!’ Ben je dus alleen? Nee! Want we zijn hier samen. Niemand is alleen. En we hebben elkaar nodig. Meer dan ooit. Deze tijd vraagt om tevoorschijn komen. Laten zien wie je bent. Je niet meer verschuilen maar meedoen. Inbrengen wat jij kunt bijdragen – door te doen waar jíj blij van wordt. En je door niets of niemand meer bang laten maken. Wanneer je de moed kunt opbrengen om voluit te leven – recht uit je hart, en geholpen door je hoofd – ben je minder alleen dan je denkt. Dan kun je steun, houvast en geborgenheid ervaren. Bij jezelf, en bij de ander. En dan heb je ook wat te geven – dan geef je wie jij in wezen bent.

donderdag, oktober 24, 2013

Bedank iedereen die jou helpt. En je tot nu toe geholpen heeft.


 Ga in gedachten eens na wie je allemaal helpt. Als je zin hebt, maak er een lijst van. Bedank die mensen. Niet formeel, niet gewichtig, maar als je hen toevallig ziet en spreekt. Mensen die je niet meer ziet of spreekt kun je een keer bellen of mailen. Gewoon om hen te laten weten dat jij weet dat zij je geholpen hebben. Dat doet hen goed, en jou ook. En als je twijfelt, bedenk hoe het zou zijn als jij zou horen: ‘Bedankt, je hebt me geholpen!’ Geef dat ook aan een ander. En voel hoe goed het je zelf doet.

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More