De loop van je levenspad
ken je niet. Terugkijkend wel, vooruitkijkend niet. Je probeert
vooruit te zien, te voorzien, maar het leven loopt altijd anders dan je denkt.
Wat je denkt zijn alleen maar projecties van je bewuste verlangens. Wat je
werkelijk wilt, of wat het leven met je voor heeft – het is maar hoe je het
bekijkt en waar je in gelooft – daar heb je meestal geen idee van. Soms een
vermoeden, maar ook niet meer dan dat. Je weet ‘s morgens echt niet hoe een dag
eindigt. Je kunt zomaar op een operatietafel komen te liggen, ander werk
aangeboden krijgen, of de liefde van je leven tegenkomen. Een ding is zeker,
het gaat altijd anders dan je denkt. Net het weer, uiteindelijk niet te
voorspellen. Gelukkig maar, want wat zou het saai worden.
