Creativiteit heeft ruimte nodig. En ruimte kost
tijd. Ik heb de neiging om mijn tijd vol te proppen. En dan heb ik geen ruimte
meer voor 'niets'. Vaak uit angst voor verveling. Terwijl verveling juist een
bron van creativiteit is.
Kijk eens naar kinderen, die hebben nog een ander
– of zelfs geen – besef van tijd. Bij hen stroomt de creativiteit nog. Zij
kunnen op de gekste gedachten komen – in de leegte waarin ze verkeren, dat 'niets' waarin
tijd nog geen druk creëert.
Juist als ik niets doe, krijg ik de mooiste
inzichten en de beste ideeën. Mijn leukste foto’s maak ik als ik doelloos rond
loop. Loop te dromen – rondhang en nergens op uit ben. Dan vallen me dingen op
die ik anders niet zou zien.
Ik
ga die ruimte maar eens organiseren. Het gaat zich vast een keer uitbetalen. En
waarschijnlijk anders dan ik denk. Want zo werkt het nu eenmaal met
creativiteit. En daarop vertrouwen. Dat is nog het lastigste.
