Mezelf klein denken. Ben ik goed in. En dan doe
niet alleen mezelf tekort, maar ook de wereld om me heen. Want als ik denk dat
ik niets te bieden heb, bied ik ook niets, waardoor anderen er ook niet van
kunnen genieten. En krijg ik dus ook geen waardering, waardoor ik minder kan
groeien en bloeien.
Mijn omgeving ziet vaak meer in me dan ik zelf.
Ik heb dat niet in de gaten omdat ik het weinig hoor. Misschien omdat mijn
omgeving weinig complimenteus is. Maar misschien ook omdat ik moeite heb om complimenten
te ontvangen. Want wat is het lastig om een compliment echt helemaal binnen te
laten komen!
Ik kan kiezen om zo groot te worden als ik ben. En
mijn omgeving kan me bij helpen. Door me te vertellen wat zij zien als mijn
belangrijkste kwaliteiten, wat zij ervaren ze mijn grootste kracht. Laatst
gebeurde het me bij een afscheid. Mijn hoofd begon te tollen, mijn hart liep
over – van wat me werd toegedicht.
Maar beter kun je niet wachten tot je ergens
weggaat. Of tot je begrafenis. Laat het je eerder vertellen. Vraag er gewoon
naar. Zo kun je werken aan je eigenwaarde. Een van de meest nuttige dingen die
je kunt doen. En stap voor stap word je zo groot als je bent. Juist in je eigen
ogen.
