Wonderlijke tijden. Verstoring van de bestaande orde. Wat voor jou belangrijk is wordt bedreigd – en je zoekt steun, houvast, geborgenheid. Je behoefte aan zekerheid groeit, maar waar vind je die nog? De werkelijkheid schreeuwt je toe: ’Je bent op jezelf aangewezen!’ Ben je dus alleen? Nee! Want we zijn hier samen. Niemand is alleen. En we hebben elkaar nodig. Meer dan ooit. Deze tijd vraagt om tevoorschijn komen. Laten zien wie je bent. Je niet meer verschuilen maar meedoen. Inbrengen wat jij kunt bijdragen – door te doen waar jíj blij van wordt. En je door niets of niemand meer bang laten maken. Wanneer je de moed kunt opbrengen om voluit te leven – recht uit je hart, en geholpen door je hoofd – ben je minder alleen dan je denkt. Dan kun je steun, houvast en geborgenheid ervaren. Bij jezelf, en bij de ander. En dan heb je ook wat te geven – dan geef je wie jij in wezen bent.

vrijdag, september 27, 2013

Ooit iemand tegen gekomen die echt een klootzak was? Zeker weten?


We zeggen het zo makkelijk. Wat een eikel! Wat een trut! En dan valt het nog mee. Oordelen, oordelen, oordelen. Vaak over mensen die we niet goed kennen. Want hoeveel mensen ken je nou echt? Echt goed? Ken je jezelf wel? Weet je waartoe je zelf in staat bent? Zowel in positieve als in negatieve zin? Er zit zoveel in ons opgeborgen, aan moois en aan naars. Het mooiste kunnen we maar moeilijk geloven, het naarste denken we liever niet aan.
Vaak beperken we ons tot ophemelen of verguizen. Maar goede mensen zijn niet alleen goed. En slechte mensen niet alleen fout. We hebben het allemaal in ons, goed en kwaad. Omdat we mensen zijn. Met een verhaal. Dat de meeste andere mensen niet kennen. Maar veel begrijpelijk maakt als je het wel zou kennen. Neem nou je eigen verhaal. Wat is jouw verhaal?

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More