Zwaartekracht (Het mag er zijn)

Hij is een melancholische jongen van in de veertig. Ik ken hem van avonden bomen over het leven – leven, hoe doe je dat nou? Hij doet hetzelfde werk als ik, hij traint en coacht. Hij stelt vragen, luistert naar de antwoorden en vertelt wat hem opvalt. Mensen kunnen nogal kriegel van hem worden omdat hij vaak precies de vinger op de zere plek weet te leggen. En daar zit niet iedereen op te wachten. Ook al zitten ze in training, of al worden ze gecoacht. Weerstand heet dat. Natuurlijk loopt ook hij tegen zichzelf aan. Bijvoorbeeld tegen zijn eigen melancholische aard. Van nature is hij zwaar op de hand. Daarmee maakt hij het zichzelf niet makkelijk. Best een moeilijke jongen. Vooral voor zichzelf. Op een ochtend wordt hij wakker. Eigenlijk is hij nog in een halfslaap. Zijn gebruikelijke zwaarmoedigheid meldt zich. Nog niet helemaal wakker zegt hij zomaar: ‘Welkom!’. Ineens verwelkomt hij zijn eigen zwaarte. Vanaf dat moment, met de verwelkoming van zijn zwaarte, verdwijnt zijn zwaarmoedigheid. Tot zijn eigen verbazing. Hij deed het er niet om. Was er niet mee bezig, was er niet op uit. Het gebeurde, het welde in hem op. Het is al weer lang geleden. En nog steeds geen zwaarmoedigheid. Natuurlijk, zijn aard is niet veranderd. Hij blijft een hele serieuze jongen. Geen luchtige lachebek. Maar het moeilijke is er af. Hij is makkelijker. Sinds zijn zwaarte er mag zijn.

Read More

Dagopening (Liefde voor jezelf)

Op een ochtend wordt er aangebeld. Twee – zo te zien Surinaamse – dametjes staan op de stoep. Ze kijken me stralend aan en vragen of ze me een blaadje mogen geven. Ik zeg dat het goed is maar dat ik ze daarna niet meer wil zien. Daar moeten ze wel om lachen want ze weten dat ze toch weer langs komen. Ik ook.

Het blijken twee blaadjes te zijn. Ontwaakt! en daaronder De Wachttoren. Mijn oog valt op het woord SEKS dat daar groot op staat. Ik vraag of dit nummer over de liefde gaat. Ze moeten weer lachen en zeggen dat dat inderdaad het geval is: het gaat over de bijbelse kijk op liefde.

Ik vraag of die bijbelse kijk op liefde dan ook over liefde voor jezelf gaat. En met pretoogjes zegt de oudste van het stel: ‘Natuurlijk gaat het over liefde voor jezelf! Want als je geen liefde voor jezelf hebt, heb je een ander toch niets te geven?’

We zijn het helemaal eens. Ik bedank ze voor de dagopening.

Read More

Zoveel liefde...

Ze was 9 jaar toen haar vader overleed. Hij was 42. Het was een heftige tijd, voor iedereen. Familie, vrienden, collega’s.

Een heel intense tijd door zoveel persoonlijke betrokkenheid van zoveel mensen. Midden in het verdriet zei ze ineens: ‘Ik voel zoveel liefde’.

Ze benoemde precies wat er vrijkwam tijdens het stervensproces. Zoveel liefde.

Read More

En het leven gaat gewoon door

Het overleg in het Catshuis zit vast. Ze komen er niet uit, geven niet toe.

Om elkaar heen draaiende, bange mannen houden elkaar gevangen.

In Park Sorghvliet, het bos ernaast, bloeit een boom...

Gelukkig, het echte leven gaat gewoon door.

Read More