Geniet je van elkaar nu je er allebei nog bent?

Het blijft lastig om je voor te stellen. Maar op een dag ben je er niet meer. En is die ander er ook niet meer. Dan kun je hier niet meer van elkaar genieten. Nu nog wel. Maar je bent bezig, en je hebt het druk. Stel je voor, die ander is er nog een week. Zou je het nu dan ook zo druk hebben? Geniet zoveel mogelijk van wie er nu nog is. Vooral van degenen die echt belangrijk voor je zijn. En dat zijn er niet zoveel. Dat is te overzien. En goed te doen.

Read More

Doe je dit omdat je het zelf wilt? Of wil je dat ze je aardig vinden?

Wees eerlijk. Veel van wat je doet doe je om een ander blij te maken. Dat is mensen eigen. We zijn sociale wezens. We kunnen niet zonder anderen. We hebben anderen nodig om aandacht en liefde van te ontvangen. En om aandacht en liefde aan te kunnen schenken. En van dat schenken worden we misschien nog wel blijer dan van ontvangen. We zijn ingericht op omgaan met andere mensen, om ons met anderen te verhouden. We moeten wel. Want niemand kan het alleen, we hebben elkaar nodig. Maar we kunnen er ook in doorschieten. Teveel op die ander gericht raken. En daar onszelf in verliezen, onszelf in kwijt raken. Je wordt er onzeker van. Want je raakt afhankelijk van andermans aandacht en waardering. Je zoekt je voeding buiten je. Je vraagt om aandacht en bevestiging van je omgeving. En vaak krijg je die dan juist niet. Want het is niet leuk om iets te geven aan mensen die smeken en smachten. De ander voelt zich er ongemakkelijk door, omdat de relatie dan niet in balans is. Of gaat je zelfs gebruiken, vanwege je aanhankelijkheid, of erger, afhankelijkheid. De doorgang is jezelf gaan voeden. Je innerlijke voeding aanboren. Leren houden van jezelf. Gaan genieten van je leven. Blij zijn dat je leeft. Je eigen bron aanboren. Die bron stroomde ooit. In je kindertijd. Daar is de sleutel naar een gelukkiger leven te vinden. Wat vervulde je toen? Waar kon je helemaal in opgaan? Vaak spelend in je eentje?  Als de wereld om je heen verdween? Die sleutel heb je nog steeds bij je. Je kunt altijd terug naar je bron. Door je af te vragen: ‘Waar word ik nou echt blij van?’.

Read More

Dit is jouw leven. Van niemand anders. Leef het. Voluit.

Stel je voor, aan de hemelpoort – of als je daar niet in gelooft, op je sterfbed – wordt aan je gevraagd: ‘Hoe heb je geleefd?’ Wil je dan zeggen: ‘Op de manier van die-en-die...’, of: ‘Ik heb mijn eigen manier gevonden!’ Leef je eigen leven. Maak je leven niet afhankelijk van een ander. Kies voor jezelf. Ook al heb je dat niet geleerd. En ook al denk je misschien dat het niet hoort, niet kan of niet mag. Het is jouw leven. Waarin jij kunt kiezen, elke dag weer. Kunt kiezen om voluit te leven, op je eigen manier. Wat kun je anders? Leven op andermans manier? Kan dat ooit bevredigend zijn? En mocht je bang zijn dat kiezen voor jezelf je asociaal en egoïstisch maakt, ga dan bij jezelf na wat jouw belangrijkste waarden zijn in dit leven. Waarschijnlijk komen daar anderen in voor, en gaat het over liefde. Daar hoef je je dus geen zorgen over te maken. Zoals Augustinus al zei: ‘Love, and do what you will.’ Liefde als borging voor wat je doet.

Read More

Ben je je eigen beste vriend?

Je komt alleen, en je gaat alleen. Een waarheid als een koe. Het klinkt zo ‘alleen’. Maar ben je alleen? Of kun je met jezelf zijn? En wie is dan ‘jezelf’? Wat helpt is een onderscheid te gaan maken tussen je ‘kleine ik’ en je ‘grotere zelf’. Je kleine, dagelijkse zelf ken je wel. Die is dit nu aan het lezen en vindt daar iets van. Die kan blij zijn en zich zorgen maken, is soms boos en dan weer opgelucht. Je grotere, eeuwige zelf is minder bekend, meer op de achtergrond. Die bracht je misschien op het idee om dit te gaan lezen. Die oordeelt niet en is stil aanwezig. Daar kun je bij terecht als je even het niet meer weet, en goede raad nodig hebt. Inderdaad, als een goede vriend, door en door betrouwbaar, die er altijd voor je is. Dat ‘grotere zelf’, die kan – en wil! – je beste vriend zijn. Vriendschap met je ‘grotere zelf’ zorgt ervoor dat ‘alleen’ zijn een andere klank krijgt. Alleen zijn is dan thuis zijn. Thuis bij jezelf. Met wie je in wezen bent. Je eigen beste vriend.

Read More

Bemoei je met je eigen zaken. Dat zijn er meer dan genoeg.

Bepaal je tot jezelf. Als je dat serieus neemt heb je druk genoeg. En als dat niet zo is onderschat je de omvang van jezelf. Want je bent groter dan je denkt. Veel groter. Je hoofd kan helemaal niet bevatten hoe groot je bent. Je kunt een idee krijgen van je eigen omvang als je ophoudt je druk te maken over anderen. Dat geeft ruimte die je kunt besteden aan jezelf. Bovendien is er geen afleiding van anderen die weer reageren op jou bemoeienis met hen. Wat een rust. Dat is nou tijd voor jezelf nemen. 

Read More

Aan elke nare gebeurtenis is iets moois te beleven

Ga eens na bij jezelf. Echte tegenslag. Zat er een lichtpuntje in? Is er ergens iets te ontdekken waarvan je zegt: Ja, daar zat een doorgang naar iets moois? Waarschijnlijk wel. Een scheiding, een ziekte, overlijden, het kan – ondanks alle pijn en verdriet – ondertussen ook een prachtige ervaring opleveren. Als je stil staat bij wat er gebeurt. Als je niet alleen verdwijnt in de pijn van de gebeurtenis en overmand wordt door verdriet, maar ook in staat bent om er af en toe van een afstand naar te kijken. Dan zie je hoe je kunt opknappen van de ruimte die een scheiding brengt. Hoe de relatie met je kinderen kan verbeteren als de spanning van je partnerrelatie verdwenen is. Hoe kwetsbaar en toegankelijk iemand kan worden als ie ziek is. Hoe overlijden mensen bij elkaar kan brengen als het verdriet er mag zijn. Hoe je met andere ogen naar je ouders kunt kijken als ze ziek worden of er niet meer zijn. Hoe problemen zichzelf op lijken te lossen in het zicht van de dood omdat alles ineens betrekkelijk wordt. Hoe sterk een kind blijkt te zijn dat terminaal ziek is en wat een kracht dat kind kan geven aan zijn omgeving. We kennen allemaal voorbeelden. Misschien is dat wel de kunst van het leven. Weten dat het nooit alleen maar donker is . En dan het licht, hoe weinig ook, kunnen ervaren. Dan kun je een mooi leven leiden, en een rijk mens zijn.

Read More

Durf je jezelf te zijn? (Video)

‘Was dit inspirerend? Ja! Heeft dit met management te maken? Ja! Is dit praktisch? Ja! Heel concreet.’ Korte sfeerimpressie van een avond spreken bij de Spirituele Management Tafel (SMT).

Reactie van Jos Rovers, partner in Het Eerste Huis, de organisatie achter de avond:  'Je hebt een mooie avond gebracht. Je vertelt wat iedereen al weet, maar je laat ons er opnieuw naar kijken. Met andere ogen. Met nieuwe ogen. Daardoor zagen we de dingen zoals we ze niet eerder zagen. Met meer diepte, meer glans, meer betekenis. Je doet dat met mooie verhalen, die boeien. Je laat veel van jezelf zien en dat geeft een speciale verbinding met de zaal; maakt het intiem, gezellig, leuk. En er is schoonheid; in de foto's de filmpjes, de muziek. Jij bent er een meester in om alle alledaagse dingen uit te lichten. Zoals je dat met je foto's doet, zo doe je dat met alles dat elke dag voorbij komt. En daardoor geef je betekenis aan de gewone dingen van het leven.'

De ondertiteling bij de reactie van een deelnemer: ‘Ik geloof wel dat de kracht ergens in me zit. Dat weet ik wel, maar ik weet niet zo goed hoe ik daar bij moet komen. En daar heeft vanavond wel bij geholpen.’

Read More

Niemand doet voor z’n plezier vervelend. Weet dat als iemand vervelend doet.

Uiteindelijk doet niemand voor z’n lol vervelend. Al kan het soms anders lijken. Ga maar na bij jezelf. Wanneer doe je vervelend? Als je niet lekker in je vel zit. Je niet op je gemak voelt. Gespannen, chagrijnig, boos bent. Je tekortgedaan voelt. Geen ruimte krijgt. Je niet gezien voelt. Niet tot je recht komt. Je niet erkend en gerespecteerd voelt. Redenen genoeg om je vervelend te voelen. En van de weeromstuit ook vervelend te gaan doen. Want het is maar een kleine stap van je vervelend voelen naar vervelend doen. Vaak gebeurt het ongemerkt. Je hebt niet eens in de gaten dat je vervelend doet. Laat staan hoe het komt. Ondertussen kan het wel lekker zijn om vervelend te doen. Terwijl je ook wel weet dat het niet echt bevredigend is. Weet dat als iemand vervelend doet. Dan zal er wel wat zijn. En vaak heeft dat niets met jou te maken. Je bent toevallig in de buurt van iemand die vervelend doet. Omdat je partner, ouder, kind, vriend, buur of collega bent. Dat is alles.

Read More

Verdoe je tijd niet aan het veranderen van anderen. Je gaat er niet over. En het lukt niet.

Heb jij zin om te veranderen? Waarschijnlijk niet. Heb je zin om te veranderen omdat een ander dat wil? Waarschijnlijk al helemaal niet. Veranderen doe je pas als het echt nodig is, als je een hele goeie reden hebt. Een reden die diep uit jezelf komt. Daar is urgentie voor nodig. Vastlopen in hoe je het gewend bent is een goeie reden. Of verlangen naar echt iets anders. Dat kan het begin van verandering zijn. Besteed je kostbare tijd en energie aan jezelf. En bemoei je ondertussen niet met een ander. Daar ga je je hoogstens machteloos en gefrustreerd door voelen. Want je gaat er niet over. Geniet van de kleine stapjes die je zelf elke dag kunt maken. Stapjes waar je van opknapt. En misschien dat een ander het oppikt. Er door aangestoken raakt, geïnspireerd zelfs. Maar doe het er niet om. Doe het voor jezelf. Uit liefde voor jezelf. Voor niemand anders dan jezelf. Egocentrisch? Nee hoor, als jij opknapt van een verandering waar het blijkbaar tijd voor is geef je de mensen om je heen vanzelf een kadootje. Een leukere jij – en daarvan wordt een ander blij.

Read More

Stop geen tijd in verloren zaken. En neem je verlies.

Weinig dingen zijn zo energieslurpend als bezig blijven met je verleden. Verleden waar je boos of verdrietig over bent. Terwijl je er niets meer aan kunt doen. Want het is al gebeurd. Het zuigt je leeg. Zonder dat je het in de gaten hebt. Want het lijkt of je er energie van krijgt. Elke keer als je het weer boven haalt voel je iets door je lijf gaan. Je kunt verslaafd raken aan het steeds weer naar boven halen. Het lijkt wel een ‘rush’, dat opgerakelde gevoel van boosheid of verdriet. Je omgeving zit er niet op te wachten. Die zijn na een tijdje wel klaar met je woede of weglachen, geklaag of stil verwijt. Wat kun je doen? Accepteren. Wat iets anders is dan berusten. Accepteren is erkennen dat iets gebeurd is. In zijn volle omvang tot je door laten dringen dat dit in jouw leven heeft plaats gevonden. Beseffen dat er niets meer aan te doen valt. Het is gebeurd. Pas na die erkenning is er ruimte voor iets nieuws. Dan kun je op nieuwe ideeën komen. Bijvoorbeeld hoe je met dit verlies kunt omgaan. Misschien ontdek je zelfs nog een lichtpuntje. Maar pas als je de tegenslag volledig hebt geaccepteerd.

Read More

Het gaat niet om liefde voelen. Het gaat om liefde zijn. Dan is liefde vrij.

Liefde voel je. Als je verliefd bent, van iemand houdt. Je wilt graag dat jouw liefde terugkomt – dat de ander ook ook op jou verliefd is, ook van jou houdt. Maar als de liefde niet beantwoord wordt kun je er doodongelukkig van worden – onbeantwoorde liefde is killing. Er is nog een liefde. Liefde die je voelt zonder dat een ander er direct bij betrokken is. Liefde voor het leven. Liefde diep van binnenuit. Liefde die niet afhankelijk is van de beantwoording ervan. Die liefde begint met liefde voor het leven, en liefde voor jezelf – het leven in jezelf. Liefde die jij belichaamt, liefde die jou bewoont. Die liefde is vrij. Die liefde hoeft niets, en die liefde verwacht niets. Die liefde claimt niet, en die liefde eist niet. Die liefde verplicht niet, die liefde laat vrij. Die liefde heeft genoeg aan zichzelf. En dan hoeft de liefde die je voor een ander voelt niet eens beantwoord te worden. Dan kun je voelen en zeggen: ‘Ik hou van jou!’. Gewoon omdat je dat zo voelt. Zonder dat je terug wilt horen: ‘Ik ook van jou.’ Hoewel dat natuurlijk wel fijn is. Maar niet noodzakelijk.

Read More