Wonderlijke tijden. Verstoring van de bestaande orde. Wat voor jou belangrijk is wordt bedreigd – en je zoekt steun, houvast, geborgenheid. Je behoefte aan zekerheid groeit, maar waar vind je die nog? De werkelijkheid schreeuwt je toe: ’Je bent op jezelf aangewezen!’ Ben je dus alleen? Nee! Want we zijn hier samen. Niemand is alleen. En we hebben elkaar nodig. Meer dan ooit. Deze tijd vraagt om tevoorschijn komen. Laten zien wie je bent. Je niet meer verschuilen maar meedoen. Inbrengen wat jij kunt bijdragen – door te doen waar jíj blij van wordt. En je door niets of niemand meer bang laten maken. Wanneer je de moed kunt opbrengen om voluit te leven – recht uit je hart, en geholpen door je hoofd – ben je minder alleen dan je denkt. Dan kun je steun, houvast en geborgenheid ervaren. Bij jezelf, en bij de ander. En dan heb je ook wat te geven – dan geef je wie jij in wezen bent.

woensdag, december 18, 2013

Gaat het over je vader en moeder? Of om wat je hen hebt overgenomen?



Je kunt je leven bezig zijn met je vader en moeder. Over hun impact op jouw leven. Over je jeugd, en hoe jou dat bepaald heeft. Natuurlijk, de ervaringen in je eerste jaren laten diepe indrukken bij je achter. En je ouders waren daarbij, of in de buurt. Maar dat wil nog niet zeggen dat het aan hen ligt hoe jij met die indrukken bent omgegaan. Of vanaf nu mee om wilt gaan. Die indrukken bestaan waarschijnlijk uit het voorbeeld dat je hebt gezien en meegemaakt. Meestal het voorbeeld dat je ouders je gegeven hebben. Waarschijnlijk grotendeels onbewust. Net zo goed als jij het onbewust hebt opgepikt en overgenomen. Want kinderen leren door kopiëren. Je doet na wat je ziet. En zo ga je vanzelf lijken op je ouders. Vaak meer dan je zelf in de gaten hebt. En nog steeds. Dat overnemen daar kun je nu nog bij. Door te kijken naar je ouders, te zien hoe zij leven. Met hen te praten over wat zij belangrijk vinden. En bij jezelf na te gaan hoe dat voor jou ligt. Maar dat lukt alleen als je niet boos bent over wat zij je hebben aangedaan. Wat daarbij helpt is naar hen kijken of ze bijvoorbeeld een oom en tante zijn. Dat maakt hen voor even wat meer los van jou. Je ziet ineens mensen die ook maar hun best doen, en hebben gedaan. Die het vaak ook niet wisten, en deden wat hen op dat moment het beste leek. Net zo goed als jij dat nu misschien met je eigen kinderen doet. Bijna alle ouders doen wat binnen hun vermogen ligt. Die van jou waarschijnlijk ook. Het is nu aan jou om te onderzoeken wat je van hen hebt overgenomen, wat je daarvan bevalt, en van de rest te zeggen: Niet meer nodig, weg ermee. Vaak ligt dat op het niveau van waarden en normen. Over hoe het hoort, en over ‘Kan niet, mag niet’. Onderzoek dat bij jezelf, en gooi weg wat je niet meer dient. Je maakt jezelf gelukkiger, en de relatie van je ouders verbetert – ogenblikkelijk. 

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More