Wonderlijke tijden. Verstoring van de bestaande orde. Wat voor jou belangrijk is wordt bedreigd – en je zoekt steun, houvast, geborgenheid. Je behoefte aan zekerheid groeit, maar waar vind je die nog? De werkelijkheid schreeuwt je toe: ’Je bent op jezelf aangewezen!’ Ben je dus alleen? Nee! Want we zijn hier samen. Niemand is alleen. En we hebben elkaar nodig. Meer dan ooit. Deze tijd vraagt om tevoorschijn komen. Laten zien wie je bent. Je niet meer verschuilen maar meedoen. Inbrengen wat jij kunt bijdragen – door te doen waar jíj blij van wordt. En je door niets of niemand meer bang laten maken. Wanneer je de moed kunt opbrengen om voluit te leven – recht uit je hart, en geholpen door je hoofd – ben je minder alleen dan je denkt. Dan kun je steun, houvast en geborgenheid ervaren. Bij jezelf, en bij de ander. En dan heb je ook wat te geven – dan geef je wie jij in wezen bent.

woensdag, juli 24, 2013

Stop de illusie (Beslissingen nemen)



Ik heb ontdekt hoezeer ik in illusies kan geloven. En ik ben niet de enige, dat is de volgende ontdekking. We geloven in illusies om verder te kunnen met ons leven. Maar ondertussen houden we dingen in stand die ons geen goed doen. Zaken die we met ons meeslepen, waar we geen afscheid van willen nemen. Kort gezegd, jezelf voor de gek houden door geen beslissingen te durven nemen. Daar word je moe van: je sleept je verleden mee, schuift beslissingen voor je uit. We zijn heel goed om daar argumentaties voor te verzinnen, die altijd ‘kloppen’. Maar vaak voel je op een dieper niveau heel goed dat het ‘niet klopt’.

Het is niet makkelijk maar wel mogelijk om zelf aan te voelen wat voor jou juist is. Je lijf en stemming kunnen je daarbij helpen - als je er naar luistert. Onrust, vermoeidheid, chagrijn zijn tekenen dat het ‘niet klopt’. Je bent zelf de enige die dat kan bepalen - en het leven helpt je een handje. Je merkt vanzelf wat wel lekker loopt en wat niet meer gaat. Je lijf geeft signalen (bijv energiek, of juist moe, ziek). En het leven creëert meevallers en tegenvallers. Ook daar is het de kunst dat goed te duiden. En dat je leer je in de loop van je leven.

dinsdag, juli 02, 2013

Knipoog van God (Vertrouwen)



Een dik pak wolken | Op het havenhoofd vroeg ik: | 'Willen jullie voor ons zorgen?' | 'Dat doen we toch altijd?' hoorde ik | Ik keek op, en zag weer die donkere lucht | Maar nu was er een kleine opening | Waar de zon doorheen scheen | En ineens was er beweging | Een reddingsboot

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More