Wonderlijke tijden. Verstoring van de bestaande orde. Wat voor jou belangrijk is wordt bedreigd – en je zoekt steun, houvast, geborgenheid. Je behoefte aan zekerheid groeit, maar waar vind je die nog? De werkelijkheid schreeuwt je toe: ’Je bent op jezelf aangewezen!’ Ben je dus alleen? Nee! Want we zijn hier samen. Niemand is alleen. En we hebben elkaar nodig. Meer dan ooit. Deze tijd vraagt om tevoorschijn komen. Laten zien wie je bent. Je niet meer verschuilen maar meedoen. Inbrengen wat jij kunt bijdragen – door te doen waar jíj blij van wordt. En je door niets of niemand meer bang laten maken. Wanneer je de moed kunt opbrengen om voluit te leven – recht uit je hart, en geholpen door je hoofd – ben je minder alleen dan je denkt. Dan kun je steun, houvast en geborgenheid ervaren. Bij jezelf, en bij de ander. En dan heb je ook wat te geven – dan geef je wie jij in wezen bent.

zaterdag, september 29, 2012

K I K K E K I E K J E S fototentoonstelling

Komt dat zien en geniet mee van mijn eerste fototentoonstelling | Bij Galerie Schippers, Kazernestraat 114a, Den Haag | Van zondag 30 september tot eind oktober 2012 | Open dinsdag tm zaterdag van 10 tot 17 uur | OPENING zondag 30 september 15u | Hier nog veel meer kikkekiekjes

maandag, september 03, 2012

Burn Out? Bore Out!

Jonge mensen willen graag een leuk leven. Tenminste, dat is wat ik me herinner. En om me heen zie. Helemaal geen zin om bezig te zijn met wat niet leuk is, of niet goed gaat. Goed voor te stellen. Deed ik ook. Het wordt zorgelijk als je daar mee bezig blijft als je ouder wordt. Verantwoordelijkheid helpt. Je knapt nergens zo van op als echt iets op je schouders hebben. Eerst verdwijnt het leuk. Het kan zelfs naar worden. Maar daarachter gloort iets moois: de rijkdom van het leven. De opbrengst van doorleefde ervaringen. Je krijgt het vanzelf voor je kiezen. Het leven trakteert je erop. Vaak in de vorm van tegenslag. Iemand zei: Ik gun je de grootste crisis die je nog net aankan... Je zult uiteindelijk nergens zo tevreden, dankbaar en gelukkig van worden! Veel jong talent loopt zich stierlijk te vervelen. Ze maken niet genoeg mee. Hebben ondertussen wel een grote mond. Ze krijgen geen burn out. Ze hebben een bore out. Overlaad ze met verantwoordelijkheid. Leer ze om hulp vragen. Laat ze ervaren dat ze iets niet weten, of niet kunnen. Dat het ook kan tegenzitten. Voor een groot deel van die generatie een onbekende ervaring: goed verzorgd, goed opgeleid en goed betaald. Maar nog niet zoveel meegemaakt. Ze hebben nooit gelift, het was direct een campingvlucht, of gewoon all inclusive. Dit is een bewerking van een column die verscheen in Tijdschrift voor Management Development, najaar 2012

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More