Menno Lanting, een marketeer die ik hoog heb zitten, schreef deze blog: Leve de recessie! Ik vind het lef. En ben er zelf nog niet uit. Waar haal je het vertrouwen vandaan om juist nu door te gaan? Om nu niet mee te gaan met het marktsentiment? Blijven geloven in vooruitgang? Hoe kunnen we deze crisis in ons voordeel laten werken? Wat valt er uit te halen? Is hier betekenis aan te geven? Wat zegt de kredietcrisis ons over waarde, en dan bedoel ik werkelijke waarde, dingen die echt van waarde zijn? Al jaren verbaas ik me over de jongens en meisjes in London en New York. Inderdaad, degenen die nu met verhuisdozen het pand ijlings moeten verlaten. Ze kunnen goed goochelen met geld, dat nu ineens op is. Waar gaat het over? denk ik dan. Maar van economie heb ik geen verstand. Tegelijkertijd lijk ik met het kale bezit en wat laten onderhouden van ons huis onderhand meer geld te verdienen dan met werken. En ik ben niet de enige. Vreemde wereld...
Waar ik van droom is dat we ons geld kunnen verdienen met wat we het liefste doen en waar we het beste in zijn. En dan genoegen nemen met wat we daarvoor terugkrijgen. Dat kan minder geld zijn. Misschien juist wel meer. Of misschien is dat wel niet waar het om gaat. Money can't buy me love... zongen The Beatles. Maar ja, toen waren ze al rijk! Materieel gezien dan. Net als al die jonge bankiers met hun dozen. Ik ben er nog niet uit. Wie het weet mag het zeggen.
