Wonderlijke tijden. Verstoring van de bestaande orde. Wat voor jou belangrijk is wordt bedreigd – en je zoekt steun, houvast, geborgenheid. Je behoefte aan zekerheid groeit, maar waar vind je die nog? De werkelijkheid schreeuwt je toe: ’Je bent op jezelf aangewezen!’ Ben je dus alleen? Nee! Want we zijn hier samen. Niemand is alleen. En we hebben elkaar nodig. Meer dan ooit. Deze tijd vraagt om tevoorschijn komen. Laten zien wie je bent. Je niet meer verschuilen maar meedoen. Inbrengen wat jij kunt bijdragen – door te doen waar jíj blij van wordt. En je door niets of niemand meer bang laten maken. Wanneer je de moed kunt opbrengen om voluit te leven – recht uit je hart, en geholpen door je hoofd – ben je minder alleen dan je denkt. Dan kun je steun, houvast en geborgenheid ervaren. Bij jezelf, en bij de ander. En dan heb je ook wat te geven – dan geef je wie jij in wezen bent.

maandag, december 02, 2013

Heb je gedaan wat je kon? Ja? Nou dan. Nee? Volgende keer beter.


Twijfel is dodelijk – als het over je eigen intenties gaat. Weet wat je doet, en doe het goed. En hou op met twijfelen over je goede bedoelingen. Je hebt gedaan wat je kon. Tenminste, zorg daarvoor. Dan hoef je ook niet te twijfelen. Zorg dat je altijd kunt zeggen: ‘Ik heb gedaan wat ik kon.’ En als je dat niet zo is: zorg dat je het de volgende keer wel kunt zeggen. Twijfelen mag, te allen tijde. En als je dan – misschien na veel twijfelen – iets doet, doe het dan goed. Dat is alles. 

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More