tag:blogger.com,1999:blog-239678592024-02-28T13:07:29.203+01:00Andre MeiresonneSPREKER | SCHRIJVER – Dominee voor de OngelovigenAndre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.comBlogger256125tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-23523714969563764392016-11-21T08:01:00.003+01:002016-11-21T17:37:00.320+01:00Ordeverstoring<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4bvXtz4r4wrZ6PwHiOyaBDpjwGdJnLyuJ4yRj2hP61CtIPLhEW7u_caXW9xY7yDTKUpmfdigf7QpXbPCk-RG2OURhXBOlyKcOtaegCWRuL1nJNVSmJ6c5PY3iM4LprPW2K44sqg/s1600/DSC09667.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4bvXtz4r4wrZ6PwHiOyaBDpjwGdJnLyuJ4yRj2hP61CtIPLhEW7u_caXW9xY7yDTKUpmfdigf7QpXbPCk-RG2OURhXBOlyKcOtaegCWRuL1nJNVSmJ6c5PY3iM4LprPW2K44sqg/s640/DSC09667.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="-webkit-font-kerning: none;"><span style="font-size: large;"><i>Disruptive </i>is een term uit de economie. Volledig luidt het begrip <i>disruptive innovation</i>. Het staat, eenvoudig gezegd, voor het op zijn kop zetten van markten. Het begrip bestaat net twintig jaar, maar het verschijnsel bestaat sinds mensenheugenis. Het gaat om verandering die dichtbij komt, die je dwingt om positie te kiezen.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-size: large;">Een bekend voorbeeld is Wikipedia, het vrijwilligersproject dat de papieren encyclopedie overbodig maakte. Of Uber en AirB&B. Ze vergroten de markten van vervoer en overnachting. Ze democratiseren die markten ook. Veel meer mensen doen mee. Meer aanbieders, meer afnemers. </span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-size: large;">Ook in de politiek. De AfD is in Duitsland aan het winnen omdat er mensen op stemmen die eerder niet kwamen opdagen. Je kunt gruwen van hun populistische (en misschien zelf ondemocratische) opvattingen, maar ze bevorderen op hun manier wel de democratie: er komen meer mensen op de been.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-size: large;">Zo heeft Barack Obama ook tweemaal de verkiezingen gewonnen. Hij trok nieuwe stemmers, met name jongeren, zwarten, latino’s, vrouwen – die niet in die getale de deur uitgingen voor Hillary Clinton. Wie nieuwe kiezers mobiliseert – vaak door hoop op iets beters te belichamen – verstoort de bestaande verhoudingen.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-size: large;">En je kunt het ook toepassen op de stormachtige opkomst van het Christendom, tweeduizend jaar geleden. Jezus Christus zette de boel in Jeruzalem behoorlijk op zijn kop. Hij mobiliseerde (met de hoop die hij belichaamde) velen – met name mensen die zich weinig gehoord wisten (armen en zieken) en buitengesloten voelden (hoeren en tollenaars).</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-size: large;">In je persoonlijke leven kan het ook gebeuren, een verstoring van de orde. Je zit er niet op te wachten. Maar het gebeurt wel, en meestal overkomt het je. Je verzet je, want je wilt het niet. Onrust, ongemak, ongeluk. Vaak gaat het om verlies.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="-webkit-font-kerning: none;"><span style="font-size: large;">En waar je in de loop van je leven achter kunt komen is dat – terugkijkend – het aanvankelijke verlies de aanloop was, en de doorgang bleek te zijn naar een volgende stap in je leven. Je werd op jezelf terug geworpen, en daar diep in jezelf vond je ook de oplossing. </span></span></div>
Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-27083529303380187742016-11-12T09:22:00.004+01:002016-11-12T09:23:42.795+01:00Heb je zin in je leven? Poortlezing 20 november<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh8AqdkPvIDQih07C8cqc59hC1tyEFpAS6UIp1dH6UY114ppmkEDpyyNW7jXALog_b-9XmTY_TyZfLGBwgBQmnoYJDr8ZD8PSn0F_uOgWssuI7b1zUSoI4R1c_CRVRTKtM_fYklw/s1600/Oog-op-Delft-Genestetkerk-5097.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="464" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh8AqdkPvIDQih07C8cqc59hC1tyEFpAS6UIp1dH6UY114ppmkEDpyyNW7jXALog_b-9XmTY_TyZfLGBwgBQmnoYJDr8ZD8PSn0F_uOgWssuI7b1zUSoI4R1c_CRVRTKtM_fYklw/s640/Oog-op-Delft-Genestetkerk-5097.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; font-size: 20px; line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-kerning: none;"><i><br /></i></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; text-align: center;">
<i style="-webkit-text-stroke-width: initial;"><span style="font-size: x-large;">Jauchzet, frohlocket! Auf, preiset die Tage!</span></i></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; text-align: center;">
<i style="-webkit-text-stroke-width: initial;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></i></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-kerning: none;"><b><span style="font-size: x-large;">Heb je zin in je leven?</span></b></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-kerning: none;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-kerning: none;"><b><i><span style="font-size: x-large;">Poortlezing, zondag 20 november, 15 uur</span></i></b></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; text-align: center;">
<span style="font-kerning: none;"><b><i><span style="font-size: x-large;"><br /></span></i></b></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; text-align: center;">
<span style="-webkit-font-kerning: none;"><span style="font-size: x-large;">De Génestetkerk, Oude Delft 102, 2611 CE Delft</span></span></div>
<div style="font-family: georgia; line-height: normal; min-height: 21px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="-webkit-font-kerning: none; font-size: large;">Hoe kunnen we <b>meer genieten</b> van onszelf, van elkaar en van het leven? En wat te doen met tegenslag, pijn en verdriet? En wat hebben de <b>liefde</b> en <b>God </b>daarmee te maken?</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 14px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none; font-size: large;">Daar gaat <b><i>André Meiresonne</i></b> een <b>opgewekt en opwekkend verhaal</b> over vertellen – persoonlijk en recht voor zijn raap, relativerend en hoopvol.</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none; font-size: large;">André volgt de Master Spiritual Care aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Van huis uit is hij bestuursjurist. Werkte twintig jaar in de marketing en communicatie, en vijftien jaar als trainer en coach op het gebied van persoonlijke groei en ontwikkeling. </span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Palatino; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Palatino; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none; font-size: large;">Hij noemt zich ‘Dominee voor de ongelovigen’.</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Palatino; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none; font-size: large;">Wil je al een voorproefje? Kijk dan vast hier even > </span></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Palatino; line-height: normal;">
<span style="-webkit-font-kerning: none; font-size: large; text-decoration: underline;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=bs4DwOOmf8w">https://www.youtube.com/watch?v=bs4DwOOmf8w</a></span></div>
Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-5921360518188111212016-10-03T17:12:00.004+02:002016-11-15T17:05:40.503+01:00Het leven heeft geen zin. Heb je zin om te leven?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi01TONJzuwTJiTtYSpmeliowKaN1QDq4sKj60IbLaACA7DMSqMIshlC1gYJQ0xOpDa2XaN7UQbbz36k85GePITwCRC_35xTFcaJc_2bYyO1lmeyPLRwDclLNt1jzhCpxfijzH2sQ/s1600/vinger+gods.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi01TONJzuwTJiTtYSpmeliowKaN1QDq4sKj60IbLaACA7DMSqMIshlC1gYJQ0xOpDa2XaN7UQbbz36k85GePITwCRC_35xTFcaJc_2bYyO1lmeyPLRwDclLNt1jzhCpxfijzH2sQ/s640/vinger+gods.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="line-height: normal;">
<div style="line-height: normal; min-height: 14px;">
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="-webkit-font-kerning: none;"><span style="font-size: large;"><i>Stel… </i>Het leven heeft geen zin. Tenminste, in de zin van een hogere zin. Zo’n zin waar je zo graag in zou geloven. Het zoeken naar die zin brengt je op plekken waar het heldere denken je geen steun meer biedt. Je geest produceert onnavolgbare gedachten die je doen geloven dat ‘alles klopt’. Maar ze bieden je geen oplossingen wanneer het er op aan komt: bij tegenslag, als je ziek wordt of wanneer je dood gaat.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-size: large;"><i>Stel… </i>Gebeurtenissen hebben geen betekenis. Tenminste, betekenis in de zin van een groter verband: ‘Dat kan geen toeval zijn!’ Maar dat is het juist wel, gebeurtenissen zijn <i>‘random’</i>. Het leven hangt van toeval aan elkaar. Betekenis zien is projectie: je wilt graag iets zien - bijvoorbeeld het goede, of juist het kwade - en je zult het ook zien. Maar ‘helaas, pindakaas’: je gelooft in een illusie.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-size: large;"><i>Stel… </i>Er bestaat geen god. Tenminste, er bestaat geen persoonlijk god. Zo’n god waarmee we zijn groot gebracht – thuis, op school, in de kerk. Er is geen opperwezen dat ons in de gaten houdt. Geen strenge vader die ons straft en beloont, en evenmin een heilige moeder die zich liefdevol over ons ontfermt. Er is geen hemel gevuld met lieflijke engelen, en geen hel onder leiding van een bloeddorstige duivel.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-size: large;">Zo bezien heeft het leven geen zin. Gebeurtenissen hebben geen betekenis. En een god die voor je zorgt bestaat niet, net zo min als een god die je straft. Zin, betekenis, god – vergeet het maar – we noemen het geloof, maar het is allemaal bijgeloof. Bedoeld om houvast te bieden, maar ergens weet je ook wel: ik houd mezelf voor de gek. </span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-size: large;"><i>Maar… </i>Als het leven geen zin heeft, je geen betekenis kunt verlenen aan wat er gebeurt, en er ook geen persoonlijke god is, wat maakt het leven dan nog de moeite waard? En hoe kun je nou leven zonder enig houvast? </span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-size: large;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-size: large;">Door te leven, voluit te leven. En er dan achter te komen wat werkelijk telt. Te ontdekken dat er in ieder geval één ding is dat het leven de moeite waard maakt: liefde. Liefde die groter is dan jezelf. Liefde die je doet groeien, die je optilt, die je vrij maakt. Liefde zonder voorwaarden. En misschien zou je dat ‘God’ kunnen noemen.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal; min-height: 16px;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; line-height: normal;">
<span style="-webkit-font-kerning: none;"><span style="font-size: large;">Daar gaat wel iets aan vooraf: niets meer willen, niets meer hoeven. Je betreedt het gebied van ‘Uw wil geschiede…’ </span></span><br />
<span style="-webkit-font-kerning: none;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span>
<span style="-webkit-font-kerning: none;"><span style="font-size: large;">Volkomen overgave. Wat een ruimte, wat een rust.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; font-size: 14px; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><br /></span></div>
</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><i></i></span></div>
</div>
Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-3508324112813788142016-07-05T21:17:00.002+02:002016-07-05T21:21:43.127+02:00Werkelijk geen idee – Over de blinde vlek van 'ons succesvollen'<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirbUPNhWHkHgTFobjugmylA5k9gz_7S7dsbC9B-k9T-qP2bO9xRQPRBROBstkgra_-1iVq-5P3Dr5N2XPv5IFC34kx7MvnlFuYBYrjyBrUELuonkZ1LBzPMtXmFPqItnh-7JWfVg/s1600/IMG_0729.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirbUPNhWHkHgTFobjugmylA5k9gz_7S7dsbC9B-k9T-qP2bO9xRQPRBROBstkgra_-1iVq-5P3Dr5N2XPv5IFC34kx7MvnlFuYBYrjyBrUELuonkZ1LBzPMtXmFPqItnh-7JWfVg/s400/IMG_0729.JPG" width="400" /></a></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(255, 45, 32); -webkit-text-stroke-width: initial; color: #ff2d20; line-height: normal;">
<b style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Reaguurders ervaren een gebrek aan macht over hun eigen leven. Hen beschimpen om de manier waarop ze hun zorgen uiten, is dan wel het laatste dat we moeten doen.</span></b></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 12px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">'Allemaal nette mensen', denk ik als ik binnenkom bij een Politiek Café van <a href="https://www.prodemos.nl/" target="_blank">ProDemos</a>. We gaan het hebben over 'reaguurders'. Welkom op een avondje over het volk, waar dat volk zelf niet bij is. Het doet denken aan een studiebijeenkomst van antropologen. Of een D66-congres. Hoogopgeleid, vooral hoogopgeleid.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 12px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Lekker elitair stukje tot zover. Ironie als wapen van iemand die denkt dat-ie geletterd is. Maar dat denken de reaguurders ook. Die voelen zich ook goedgebekt. En sinds kort schrijven ze op wat ze anders alleen maar zeiden. Nou ja, schrijven. Ze kloppen het in. Zonder spellingscontrole, zo te zien. Geen 545+ score voor de CITO-toets. Zoals wij van onze kinderen gewend zijn. </span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 12px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Huppakee, weer grappig ten koste van anderen! Maar wat maakt het uit? Ze lezen dit toch niet, een blaadje van het wetenschappelijk bureau van de meest hoogopgeleide partij van Nederland, dat toch alleen maar wordt gelezen door zzp-consultants en beleidsambtenaren. </span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 12px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Daar in het Politieke Café zaten twee bijzonder beschaafde mensen voor de zaal, Alexander Pechtold en Bas Heijne. De partijleider, mild en gelouterd, noemt het reaguren "een wat onhandige schreeuw om aandacht". En de columnist ziet nog wel een lichtpuntje. Dat bijvoorbeeld de voorgenomen benoeming van Guido van Woerkom tot Nationale Ombudsman niet doorging nadat hij in de sociale media was afgemaakt. Niet zo netjes natuurlijk. Maar, zei Heijne: "Soms is het gewoon de waarheid die aan het licht komt. Uit alle interviews die hij heeft gegeven, bleek dat hij volledig ongeschikt was voor deze functie." </span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 12px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Wat zegt Bas Heijne daar nou? Dat de waarheid aan het licht komt? Wiens waarheid? Die van hemzelf. En dan is een openbare terechtstelling wel geoorloofd? Blijkbaar wel. Maar laat dat nou net de redenering zijn die reaguurders ook gebruiken. Die zullen wel eens even zeggen hoe het zit. Recht voor z’n raap, zoals je dat ook thuis, op straat of langs het veld zegt. En wat is dan het verschil tussen "volledig ongeschikt voor zijn functie" en "wat een ongelofelijke lamlul"? De vorm, niet de inhoud. </span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 12px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Die avond ging het dus over de vorm. Die beschaafde vorm waar heel veel mensen domweg schijt aan hebben. Altijd al gehad, maar dat hoorde je niet. De 'opstand der horden' <i>revisited</i>? Dat klinkt lekker dramatisch, en het is natuurlijk ook vet om hier Ortega y Gasset (ken je klassieken!) aan te halen. Maar misschien is er toch iets anders gaande. Zoals Paul Frissen ooit opmerkte: "De Tokkies beleven nu hun jaren zestig." Iedereen eist nu dezelfde rechten op, iedereen claimt zijn eigen vrijheid en zijn eigen ruimte, iedereen mag meepraten. Democratie, weet je wel? Zelfbeschikking. Individuele ontplooiing. Waar D66 ooit voor is opgericht. En hoe reageren we? Zoals je van de machthebbers en de elite mag verwachten. Afhoudend en afwijzend. Want de vorm deugt niet. We vinden het onbeleefd en onbeschaafd. </span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 12px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Maar wat is meer zorgelijk stemmend? De toon van de reaguurders? Of de reactie van de heersende klasse? Allebei even zorgelijk natuurlijk. Alleen ga je aan het eerste niets veranderen. Mensen braken nu via hun toetsenbord uit wat tot voor kort binnen de muren van huis, werk, kroeg en club bleef. Nu is het dankzij de onvolprezen sociale media <i>out in the open</i>. Maar de teleurstelling is al ingebakken. Want helaas, bijna niemand leest hun reacties. Ja, er worden zorgelijk stemmende avonden voor zorgelijk gestemden over belegd. Maar die gaan over de vorm. De inhoud – hun mening! – valt in een peilloos diep gat. Je hoeft niet hoogbegaafd te zijn om te begrijpen dat jouw stemt domweg niet meetelt. Al zegt de politiek – net als je baas, de dokter en al die andere boven je gestelden – natuurlijk van wel. Je wantrouwen wordt dagelijks gevoed.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 12px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Waarmee gezegd lijkt dat we het hier over een intelligentieprobleem hebben. Maar het ligt iets subtieler. Het is een machtsprobleem. Politieke macht, sociale macht. Macht over de wereld om je heen begint met macht over je eigen leven. <i>Locus of control.</i> Wie bepaalt jouw leven, jijzelf of je omgeving? Dat is de onderliggende vraag, en daarmee ook de scheiding tussen mensen. De reageerders overkomt het leven. Ze voelen zich er niet tegen opgewassen. Maar dat is niet aan intelligentie of status gebonden. Was het maar zo simpel. Een analfabete kamper kan bijzonder zelfbewust zijn, terwijl een ict'er met een PhD een groot gebrek aan eigenwaarde kan hebben.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 12px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Het zijn de mensen die zeggen "ik heb vertrouwen in mijzelf, het leven en de toekomst" tegenover de mensen die daar een stuk minder zeker van zijn. En die scheiding loopt dwars door de bekende sociologische stratificaties heen. Dus vergeet de tegenstellingen hoog- en laagopgeleid, stad en platteland, elite en volk. Je besef van meer of minder macht over je leven bepaalt je levenshouding, inclusief de aard van je reacties. En niet te vergeten je stemgedrag – ook een vorm van reageren.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 12px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Terug naar het keurige avondje in het Politiek Café. Wat willen reaguurders? De partijleider van D66 zegt dat ze aandacht willen. Maar het is geen schreeuw om aandacht, was het maar zo makkelijk. Het is een schreeuw om rechtvaardigheid, die verder gaat<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>dan een schreeuw om meer inkomen of snel geholpen worden in de zorg. De aanvoerders van het om zich heen grijpende "Tegen!" voelen zich tekortgedaan en verongelijkt. Maar eigenlijk zeggen ze: "Ik ben bang – bang voor anderen en bang voor de toekomst. Ik wil me beschermd voelen. Ik ben gewend dat de overheid daarvoor zorgt, maar dat doet ze niet. En daarom ben ik boos. Dus iedereen die nu veiligheid en zekerheid belooft, kan op mijn steun rekenen."</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 12px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">En daar staan we dan, wij van D66, met ons geloof in de eigen kracht van mensen. We hebben werkelijk geen idee – want wij zijn nu eenmaal succesvol.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 12px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-kerning: none;"></span><br /></span></div>
<div style="line-height: normal; min-height: 12px;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span style="-webkit-text-stroke-width: initial;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Deze column verscheen in juli 2016 in de </span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">rubriek</span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b> De knuppel in het hoenderhok </b>van </span><b style="font-family: georgia, 'times new roman', serif;"><a href="https://d66.nl/idee/" target="_blank">IDEE</a></b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">, het magazine </span></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">van</span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> de <a href="https://d66.nl/partij/mr-hans-van-mierlo-stichting/" target="_blank">Mr. Hans van </a></span><a href="https://d66.nl/partij/mr-hans-van-mierlo-stichting/" style="font-family: georgia, 'times new roman', serif;" target="_blank">Mierlo Stichting</a><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">, het wetenschappelijk bureau van D66.</span></i></span></div>
Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-8128078992237853432016-05-17T08:17:00.000+02:002016-05-17T08:23:04.537+02:00Bruut eerlijk <!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>609</o:Words>
<o:Characters>3475</o:Characters>
<o:Lines>28</o:Lines>
<o:Paragraphs>6</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>4267</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW8aaJMCZ3dZuyum05DimwdiGDRbqFjQX4KY2Re1OYbqsVBwMumeKzYEzTyMnjQ-VJ0nfedcUNMZUPZJTEOiZiQFc3cK5hE3GWjcvGLCXguG0ZUTR_rs-zBs4AQt9pU5qx6fuopg/s1600/P1080663-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgW8aaJMCZ3dZuyum05DimwdiGDRbqFjQX4KY2Re1OYbqsVBwMumeKzYEzTyMnjQ-VJ0nfedcUNMZUPZJTEOiZiQFc3cK5hE3GWjcvGLCXguG0ZUTR_rs-zBs4AQt9pU5qx6fuopg/s1600/P1080663-2.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: "georgia";"><b>Mijn vader ging dood. En op het allerlaatst heeft
ie me voor een tweede keer opgevoed. De eerste keer deed ie voor hoe je door
goed leren en hard werken een eind kunt komen. De tweede keer deed ie me voor
hoe je kunt loslaten en je kunt overgeven. Ik kende hem als wat formeel en
afstandelijk – de geboren gemeentesecretaris. Bijna dood werd hij open en
kwetsbaar, toegankelijk en relativerend – de vader waarvan ik me zo vaak van
had afgevraagd: Waar ben je? Daar was ie dan, op zijn 85<sup>e</sup>.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: "georgia"; mso-ansi-language: NL;"><b>Je kunt op een leeftijd komen dat het je niet
meer uitmaakt. Mijn vader moest er 85 voor worden. Ik was net 58. </b>En ik besloot
niet te wachten tot bij mij de cijfers zouden zijn omgedraaid. Ik wil er nu
zijn – helemaal, niet voor de helft. Mijn vader liet me op het laatst zien dat
je vrij kunt worden. Vrij van conventies, vrij van hoe het hoort. Vrij van
knellende banden en opgelegde kaders. Ik besloot mezelf te verlossen van mijn
eigen regime.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: "georgia"; mso-ansi-language: NL;"><b>Waaruit bestaat dat regime dan? Alles waar ik
niet bewust ‘Ja!’ tegen gezegd heb. Alles waar ik onbewust in terecht gekomen
ben. </b>Alles waarvan ik me afvraag: Hoe bestaat het dat ik hiermee akkoord gegaan
ben? Alles wat me niet goed voelt – maar waarvan ik het doodeng vind om het aan
te kaarten. Alles wat nou eenmaal gaat zoals het gaat. Alle verbanden,
verbindingen en verplichtingen waar ik niet blij van word. Alles wat knelt, en
alles wat schuurt. Alles waarvan ik op een dag, terugkijkend op mijn leven, zal
denken: <i>WTF? </i>Waarom doe ik dit?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: "georgia"; mso-ansi-language: NL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><b>‘Je
hoeft helemaal niets!’ En: ‘Er is niets aan de hand!’ Diepe wijsheden. En ga
het maar eens doen.</b> Want de voorbeelden dat je wel van alles moet razen nu al
door je hoofd. En datzelfde hoofd schreeuwt nu al dat er wel degelijk van alles
aan de hand is. Alles wat zich in jou aan bescherming heeft opgebouwd gaat zich
nu verzetten. Je systeem schiet in de stress. Want niets hoeven doen omdat er
niets aan de hand zou zijn, dat is voor op vakantie, of voor na je pensioen. En
tot die tijd moet je echt van alles, en is er ook van alles aan de hand.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: "georgia"; mso-ansi-language: NL;"><b>Ik doe er niet meer aan mee. Niet omdat ik zo
flink ben, maar omdat ik het niet meer trek. </b>En omdat mijn vader mij heeft
laten zien dat het anders kan. Je kunt ophouden met veinzen en bang zijn. Hij
werd licht en luchtig – terwijl hij doodging. Niet van de morfine, want die
kreeg ie niet – wat paracetamol, dat was alles. Nee, hij werd ziek en wist dat
ie snel dood zou zijn – en hij kwam tot leven. Hij werd de vader die ik gemist
had. Een man die op het allerlaatst begreep waar het in het leven om gaat: dat
je leeft. En niet een beetje, maar helemaal. Met alles wat je in je hebt. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: "georgia"; mso-ansi-language: NL;"><b>Ik wil schaamteloos leven. Het zou wat zijn. Me
nergens meer voor generen. Alles mag, en niets hoeft. </b>Het tegenovergestelde van
‘Niets mag, en als het wel mag, dan moet het’. Losbreken van het calvinisme dat
diep in mijn genen zit. Niet boos worden als iemand mijn neuroses noemt wat ze
zijn: neuroses. Lachen om de bizarre vormen die mijn verdediging heeft
aangenomen. Me verbazen over wat ik doe om te overleven. Mijn angsten met
liefde beschouwen. En het belangrijkste: nooit meer bang zijn om wat dan ook te
vinden. Hoe ongepast, en hoe ongebruikelijk ook.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: "georgia"; mso-ansi-language: NL;"><b>Als ik zo durf te leven kan ik misschien nog iets
betekenen, iets toevoegen. </b><i><b>Door bruut eerlijk te worden.</b>
</i>Omdat ik weet dat ik niets te verliezen heb – behalve mijzelf en mijn
integriteit. Want ik heb nu van dichtbij gezien dat je toch doodgaat, vroeg of
laat. En dat je daar niet bang voor hoeft te zijn. Bruut eerlijk zijn, wat kan
ik anders? Ik trek het niet meer om nog langer mezelf en anderen voor de gek te
houden. Want ik schiet er niets mee op. Ik krijg er geen waardering voor en
verdien er geen respect mee. Bruut eerlijk zijn. Het gaat me relaties kosten –
en liefde opleveren. In ieder geval voor mezelf. En misschien van mijn
kinderen. Als ik het er niet om doe.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: "georgia"; mso-ansi-language: NL;"><i><b>Wat je hiermee kunt? Ligt aan jou. Misschien
ben je het ook zat. </b>En wil je tot je pensioen (67!) compromisloos werken.
Ongewild het voorbeeld zijn voor alles wat na jou komt – omdat jij inmiddels
weet hoe betrekkelijk het leven is.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: "georgia";"><br /></span>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: "georgia";"><i>Verschenen in:<b> Tijdschrift voor Management Development | Zomer 2014</b></i></span></div>
<!--EndFragment-->Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-48731376413972464512016-03-23T16:20:00.004+01:002016-04-07T14:21:26.251+02:00 ‘Ik wil dat iemand me begrijpt!’<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-vHteLVBnpOaBGBgOFeGCVq2MnyIfiHy33MJWUPttWY8XCXhsBWhvcC2Ps_LWpFhyphenhyphennyQwkpDHlOG56Rdp1EtIEph3AWtdeZjbkv3gLdmMCxpaBfJJc7PHrbjHN-wPIg-fPoeamg/s1600/jtl.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-vHteLVBnpOaBGBgOFeGCVq2MnyIfiHy33MJWUPttWY8XCXhsBWhvcC2Ps_LWpFhyphenhyphennyQwkpDHlOG56Rdp1EtIEph3AWtdeZjbkv3gLdmMCxpaBfJJc7PHrbjHN-wPIg-fPoeamg/s640/jtl.jpg" width="586" /></a><span style="font-size: large;"><b><br /></b><b><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Laatst ontmoette ik Murat, een Marokkaanse Nederlander. Op een studiemiddag over radicalisering, aan de Universiteit voor Humanistiek. Een hartelijke kerel. Gevoelige man ook. Moslim, met een baard. Helemaal zoals je je een orthodoxe moslim voorstelt. Op vrijdag in een witte jurk naar het gebed. Hij zet zich in voor de allerarmsten en zieken, in Nederland en Marokko, richtte er een stichting voor op. Hij werkt er met hart en ziel aan.</span></b></span><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><b><br /></b>Hij liep niet lang geleden rond met plannen om aanslagen te plegen. Hij was een geradicaliseerde jonge moslim. Hij kon er niet meer tegen dat onschuldige mensen zomaar worden gedood, beter: vermoord. Met name beelden uit Israël en de bezette gebieden maakten hem woedend. Gedode Palestijnse kinderen. Zo onrechtvaardig. Hij vond dat iets moest gaan doen. </span><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br />Hij zag doorlopend oorlogsbeelden, op Arabische zenders. Eigenlijk de hele dag door. Dat kwam omdat hij alleen zat in een kamer. Hij woonde weer bij zijn ouders. Die riepen hem voor het eten. Verder kwam hij zijn kamer niet uit. Hij was depressief, liep met zelfmoordgedachten. Niet lang daarvoor was hij gescheiden. En zijn kind mocht hij van de rechter niet meer zien. </span><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br />Hij voelde zich boos, onmachtig en gefrustreerd. Hij zocht troost voor zijn pijn over het verlies van zijn kind. En wist steeds minder wie hij was. Hij zocht houvast en zekerheid. Die vond hij in de radicale islam. Eenvoudige oplossingen voor ingewikkelde problemen. Zonder naar zijn persoonlijke problemen te hoeven kijken. Want die leken verdwenen. Hij had weer een doel in zijn leven.<br />Hij liet zich ronselen. En liep in de kijker bij de veiligheidsdiensten. </span><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Hij kwam in een deradicaliseringsprogramma terecht. Met mensen die hem 1-op-1 begeleidden. Waar hij kon werken aan wat ze noemen ‘een tijdelijk gat in zijn natuurlijke weerbaarheidsbarriere’. ‘Ik wil dat iemand me begrijpt!’ was zijn noodkreet. En zo iemand vond hij: Abdelilah, coach en zelf moslim, die met veel liefde en geduld met hem aan het werk ging.</span><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br />Hij leerde dat in de biografie van de Profeet staat dat je geen onschuldigen mag vermoorden. Inmiddels vraagt hij zich af: ‘Hoe kan ik ook zo hebben gedacht?’ En kan hij lachen als hij, in zijn witte djellaba op weg naar het vrijdagsgebed, op straat hoort: ‘Sensation White begint pas morgen hoor!’ En kan hij ook horen hij dat met zijn inspanningen voor zijn stichting even radicaal bezig als is in zijn vorige leven. Maar nu voor een goed doel.</span><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: large;"><br /></span><i><span style="font-size: large;">Ik kan me nauwelijks voorstellen dat zo’n hartelijke kerel als Murat zichzelf en anderen wilde opblazen. Maar als je geen verbinding meer met jezelf en je omgeving voelt kan het blijkbaar zover komen. Je kunt zo teleurgesteld, gekwetst of beschaamd zijn dat het je allemaal niet meer uitmaakt. En dan ben je van het padje af. Om er weer op te komen heb je geluk nodig. En dat had deze man. En wij. Dankzij een betrokken ander. Een moslim. </span></i></span><br />
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i><span style="font-size: large;"><br /></span></i></span><a href="https://www.remonstranten.nl/blog/inspiratie/murat-zag-geen-andere-weg/" target="_blank">https://www.remonstranten.nl/blog/inspiratie/murat-zag-geen-andere-weg/</a><br />
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
</div>
Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-60110169682333282042016-03-23T16:05:00.002+01:002016-12-15T11:34:09.955+01:00Je bent een Mauerspecht!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDvZRbYxQ6kNOmV1d1H-NoOogJjo-DlWKuBVQOuRKDrhg8KmvrJFHNruAY6fMZ9HQcnkXNtnCuqHjicNsS8BFcqxfNGbCH96TOr79boU28nHdDouzqW3YeQugEgnZPY9rouSYLxQ/s1600/01.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDvZRbYxQ6kNOmV1d1H-NoOogJjo-DlWKuBVQOuRKDrhg8KmvrJFHNruAY6fMZ9HQcnkXNtnCuqHjicNsS8BFcqxfNGbCH96TOr79boU28nHdDouzqW3YeQugEgnZPY9rouSYLxQ/s640/01.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; font-size: 14px; line-height: normal;">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia; font-size: 14px; line-height: normal;">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial;"><br /></span></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><b>Jij bent een Mauerspecht! zegt hij tegen me, als ik bij hem op bezoek ben in Berlijn. </b></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><b>Klinkt leuk, maar wat is dat dan?</b></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><b>Mauerspechte waren mensen die met hamer en beitel de Berlijnse Muur te lijf gingen. Vanaf de dag dat de Muur viel. Stukje voor stukje sloopten ze ‘em.</b></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><b><br /></b></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Okee, maar wat heeft dat nou met mij te maken? vroeg ik verder.</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Nou, dat doe jij ook. Jij breekt de muur van mensen af!</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Oh… Klinkt heftig, probeer ik nog.</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Wat jij doet is schoonheid ontmaskeren!</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Het wordt steeds gekker, dat klinkt helemaal niet best.</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;">Jawel, hield hij vol. Jij hamert en beitelt net zo lang tot de schoonheid van mensen helemaal tevoorschijn komt. Je sloopt hun muur.</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal; min-height: 16px;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><i>Hij heeft gelijk. De wereld is veel mooier zonder maskers. Al zitten er wel hele mooie bij. </i></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><i>En als ik achter een muur schoonheid vermoed ga ik inderdaad slopen. Tot ik iemand echt kan zien.</i></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; line-height: normal;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><i> Is trouwens ook dagwerk met mezelf. Om mijn eigen muur af te breken. Nog altijd, en steeds weer. Maar wel de moeite waard. Leven zonder muur. Vrij.</i></span></div>
</div>
<div>
<br /></div>
Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-82319963408462712302016-01-06T13:58:00.000+01:002016-01-06T14:08:08.166+01:00Tranen die je tegenhoudt maken je moe en boos. En uiteindelijk ziek.<div class="wrapfullpost" style="color: #545454; font-family: Arial, Verdana; font-size: 12px;">
<div class="post hentry" style="border-bottom-color: rgb(213, 213, 213); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; margin-bottom: 15px;">
<div class="post-body entry-content" style="line-height: 20px; margin: 0px; padding: 0px 10px 5px;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ87_oyPqTxJRQBv6hKoR320GzUpi_e34yIHZN0JNls-vfwq5u1iXP-7iWU3gm3NtF42UatRt6LQe4jEUBf8EVN79IEdqzYk9xnPddjQdhN97MRH02HANK5raGmcCCsdxCn01TPg/s1600/Tranen+die+je+tegenhoudt+maken+je+moe+en+boos.+En+uiteindelijk+zelfs+ziek..jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #f28306; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; outline: none;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ87_oyPqTxJRQBv6hKoR320GzUpi_e34yIHZN0JNls-vfwq5u1iXP-7iWU3gm3NtF42UatRt6LQe4jEUBf8EVN79IEdqzYk9xnPddjQdhN97MRH02HANK5raGmcCCsdxCn01TPg/s1600/Tranen+die+je+tegenhoudt+maken+je+moe+en+boos.+En+uiteindelijk+zelfs+ziek..jpg" style="background-color: white; border: none; margin: 0px 4px 4px 0px; padding: 0px;" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 18px;">
<b><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">We hebben allemaal pijn. En we hebben allemaal verdriet. Het is niet anders. Het hoort bij het leven. Op een dag kom je erachter dat weglachen niet meer helpt. Of hard werken. Of verdoven. Allemaal vormen van ontkenning. Manieren die je jezelf hebt aangeleerd om verder te kunnen met je leven. Meestal na een ontregeling. Tegenslag. </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Er gaat iets niet goed. Je krijgt niet wat je hoopt, waar je op rekent dat gaat niet door. Vroeger thuis, of op school. Nu in je relatie, of op je werk. Iets met kinderen en familie. </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Er gebeurt iets onverwachts met een grote impact. Niet fit, geen werk, of je relatie gaat over. Ziekte of dood, misschien heel dichtbij. Het ontregelt jou, het ontregelt je leven.</span></b><br />
<span style="font-family: Georgia;"><br /></span>
<span style="font-family: Georgia;">Wat het ook is, de vraag is: hoe ga ik ermee om? Vaak is je reactie: doorgaan. Een kwestie van overleven. Je neemt je niet de tijd om wat er gebeurd is te verstouwen en te verteren. Geen tijd voor verdriet. Je wilt ervan weg, je wilt verder. Begrijpelijk, maar niet handig. Want je verdriet slaat zich op, in jou. Zonder dat je het in de gaten hebt zitten die tranen daar ergens. En ben je</span><span style="font-family: Georgia;"> </span><span style="font-family: Georgia;"> </span><span style="font-family: Georgia;">– helemaal onbewust – bezig om ze daar te houden. Je wilt er niet meer aan denken, dat stuwmeer vol tranen. Maar ondertussen bepaalt het je wel – meer dan je in de gaten hebt.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 18px;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 18px;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia;">Zo is veel onderhuidse spanning te verklaren. Je wordt er moe en boos van om die tranen tegen te houden. Je kunt er zelfs ziek van worden. Je gedrag kan je er een aanwijzing voor geven. Je bent luidruchtig of weglachend, klagend of afgesloten – allemaal vormen van tegenhouden. Als je dat gedrag kunt herkennen kun je ook een begin maken met verwerken. Erkennen wat er aan de hand is. De werkelijkheid onder ogen zien: ‘Dit is mijn leven. En het gaat niet zoals ik hoopte. Het valt me zo tegen.’ En dat omarmen: ‘Maar het is wel míjn leven. En er is er maar één die er wat van kan maken. En dat ben ik.’ De doorgang naar een gelukkiger leven. Waar altijd wat te beleven is, waarin het meezit en tegenzit. Waarin je kunt lachen en huilen. En je tranen mogen stromen. Omdat ze nu eenmaal bij het leven horen. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 18px;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 18px;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia;">Durven voelen. Ik vind het doodeng. Maar er is een beloning. Wat ik merk is dat tranen van geluk makkelijker komen als mijn tranen van verdriet er mogen zijn. Dan raak ik ontroerd, als ik voel wat iemand voor mij betekent. Of ik schiet vol, als iets me echt raakt. Dat kan bijna pijn doen – in mijn hart. Daar maak ik me maar geen zorgen over. Mijn hart zal er wel aan moeten wennen dat het iets voelt. Mag voelen. Van mij. Als ik mijn tranen niet meer probeer tegen te houden. Misschien is het wel de redding van mijn hart. En uiteindelijk de redding van mijzelf. Door mijzelf. Als ik durf te voelen. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="postmeta-secondary" style="color: #878787; font-size: 11px; padding: 0px 0px 15px;">
<span class="meta_categories" style="padding: 3px 0px;">Posted in:</span></div>
</div>
</div>
</div>
Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-4903020309046006042015-06-16T08:32:00.002+02:002015-06-16T08:33:59.858+02:00Meer democratie werkt niet<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiXJxdb6W-yhEUBQyPhIDXaDvaLmQW8vBFyf8tqLmp0PX6I4iLIpvVqtEZ7V_5K6QyCyxs2akeTNj1PjtQlk2XN197qyZaVbppQ3iWPbbwYtNiP6USWMTS_-IZsPu1kzm_hVKZ4g/s1600/MeerDemocratie2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiXJxdb6W-yhEUBQyPhIDXaDvaLmQW8vBFyf8tqLmp0PX6I4iLIpvVqtEZ7V_5K6QyCyxs2akeTNj1PjtQlk2XN197qyZaVbppQ3iWPbbwYtNiP6USWMTS_-IZsPu1kzm_hVKZ4g/s400/MeerDemocratie2.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial;">
<b><span style="-webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Altijd leuk. Een zorgelijk </span><a href="http://www.nrc.nl/handelsblad/van/2015/mei/18/enkel-academici-profiteren-van-wijkzeggenschap-1496854" style="-webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span style="-webkit-text-stroke-color: rgb(1, 20, 128); color: #011480;">opiniestuk</span></a><span style="-webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">, zonder oog voor al het moois dat gaande is. Vier onderzoekers van mijn opleiding (Universiteit voor Humanistiek) die zich zorgen maken dat hun eigen soort teveel macht krijgt. Die het opnemen voor de verdrukten. In dit geval laagopgeleide mensen die niet op burgerparticipatie in de doe-democratie zitten te wachten. Niet-actieve burgers die op die manier aan macht inboeten. Want de representatieve democratie werkt niet meer naar behoren. En dat komt weer door de ondermijnende wij-onder-elkaar werking van die participatieve democratie. Want als je niet participeert mag je ook niet meepraten. Participatie als onderonsje van hoogopgeleiden die hiermee laagopgeleiden uitsluiten. Tja, zou Martin Bril zeggen. En ik denk, er klopt iets niet. Begrijpelijke zorgen, Jos van der Lans kaartte ze al aan met de ‘diploma-democratie’. Nu de ‘Montessori-democratie’. Leuk gevonden, maar wat schuurt er nou toch?</span></b></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; min-height: 13px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">De impliciete aanname klopt niet. Dat in de representatieve democratie laagopgeleide mensen beter af zijn. Nee, nooit geweest. Democratie is sinds de uitvinding ervan al een speeltje geweest van hoogopgeleide en bovengemiddeld intelligente mensen. Om de simpele reden dat je anders niet mee kunt doen. Als gemeenteraadslid moet je niet alleen kunnen lezen en schrijven. Je heb er behoorlijk wat analytisch vermogen voor nodig. Anders trek je het gewoon niet. Het is pijnlijk maar waar. Al sinds het oude Athene is de democratie een spelletje van beter gesitueerden en hoog opgeleiden. Kijk naar de populatie in de beide Kamers. Allemaal hoogopgeleid. Dat is niet voor niets. Zonder opleiding valt domweg niet te begrijpen wat daar gebeurt. Daarvoor is de publieke werkelijkheid te complex geworden.</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; min-height: 13px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">De wereld wordt nu eenmaal geregeerd door de slimsten. Dat is wat anders dan verstandigsten, of de wijsten. Jammer genoeg wel. Het zou heel wat schandalen, fraude en crises schelen. Zie de banken, NS, FIFA etc. Wat je mag hopen is dat de slimsten ook moreel besef ontwikkelen. En dat de top ‘schoon’ zou zijn. Er zit niets anders op dan dat we via de representatieve democratie (weet iemand een beter systeem?) druk blijven uitoefenen en van onze bestuurders blijven eisen dat ze deugen. En ze bij de volgende verkiezingen wegstemmen als het boeven blijken te zijn. Geestig genoeg zou juist de participatieve democratie een manier kunnen zijn om naar verhouding toch meer laagopgeleide mensen mee te laten doen. Het zou me niet verbazen als je in de buurtprojecten naar verhouding meer laagopgeleiden vindt dan in gemeenteraden. Gewoon omdat het overzichtelijker en dichter bij huis is. Omdat het meer onmiddellijk raakt aan je eigen belang. Een onderzoek waard?</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; min-height: 13px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Wat ook schuurt is de suggestie dat de beweging naar participatieve democratie ondemocratisch tot stand gekomen zou zijn. Maar voor al die officieel ingezette participatieprojecten kiezen we echt zelf hoor. Via de politici die we kiezen bij de landelijke en gemeenteraadsverkiezingen. En die kunnen we, als gezegd, wegstemmen als dat beleid niet zou deugen. Het onderliggende probleem is dat we verwachten dat de overheid alles blijft doen wat ze altijd deed - althans, in de loop van de vorige eeuw is gaan doen. En liefst nog meer. Maar de bijbehorende hoge belastingen willen we niet betalen. Zie de verkiezingsuitslagen. En nu stellen de onderzoekers voor om voor de mensen die niet zitten te wachten op de participatieve democratie - teneinde ‘de verzwakking van hun stem’ tegen te gaan - meer representatieve democratie te organiseren: lokale referenda, burgerfora, burgjury’s. Mooi plan, leuk geprobeerd…. maar het werkt niet. Want daar zitten die mensen evenmin op te wachten! Onderzoek het maar. De ‘niet-actieve burgers’ worden niet actief door nog meer representatieve democratie. Nog meer mogen stemmen leidt hoogstens tot nog meer ‘stemvermoeidheid’. Zie de opkomstcijfers van de verkiezingen.</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; min-height: 13px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Ondertussen is er wel een hoopvol verhaal. Dat gaat over de niet-officiële projecten, eigenlijk geen participatieve democratie maar collectief ondernomen particulier initiatief. Mensen onderling. Steeds meer mensen zijn niet tevreden met wat de overheid hen kan bieden. En nu komt ie: <i>verwachten dat ook niet meer van de overheid</i>. Want ze begrijpen dat met wat zij van de overheid vragen - betrokkenheid, kleinschaligheid, benaderbaarheid – ze in feite de raadsleden en ambtenaren <i>overvragen</i>. Van de overheid kun je bescherming van onze vrijheid en het garanderen van gelijkheid verwachten, <i>maar geen broederschap</i>. Dat moeten we echt zelf doen. Bovendien, waarom wachten als we het zelf ook kunnen? Zie hier de opbrengst van een eeuw volksverheffing: we willen het zelf, omdat we het kunnen. Een felicitatie waard. </span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; min-height: 13px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">We hebben met elkaar zelfbewuste burgers gecreëerd. Mensen die zo volwassen geworden zijn dat ze zeggen: ‘Ik hou op met klagen, ik pak het zelf aan. En omdat het om zaken gaat die je niet in je eentje aankunt doen we dat samen.’ Het nieuwe coöperatieve denken. Kinderopvang, woonvormen, verzekeringen, pensioenen, energieopwekking, straatinrichting, noem maar op. En daar hebben we de overheid dan weer bij nodig, vanzelfsprekend. Maar wij burgers nemen en houden graag zelf het initiatief. Want wij weten zelf het beste wat goed voor ons is, en heel goed wat we nodig hebben. Wie kan daar op tegen zijn? Het is een compliment aan onszelf, de opbrengst van een eeuw investeren in goed onderwijs voor iedereen. We kunnen steeds meer zelf. Tenminste, met elkaar. </span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; min-height: 13px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">En ja, daar zit niet iedereen op te wachten. Omdat er mensen zijn die vinden dat een ander daar voor moet zorgen. En die ander is de overheid en haar ambtenaren. Ik vermoed daar behoudzucht en gemakzucht, of gewoon een politieke overtuiging. Ook een onderzoek waard. Maar wen er maar aan. We hebben democratisch besloten dat we ons geld anders willen besteden. Maar daarachter, en belangrijker: we beginnen te begrijpen dat de overheid niet voor ons kan zorgen op een manier waar we werkelijk naar verlangen. Dichtbij, ontspannen, hartelijk. Mensen onder elkaar kunnen we dat wel. </span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; min-height: 13px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">En geen zorgen. De opgelegde burgerparticipatie die nu zou dreigen - burgers die taken van de overheid opgedrongen krijgen - gaat gewoon niet werken. De wal keert het schip. Want mensen laten zich niet voor het karretje van de overheid spannen. Burgerparticipatie als verkapte bezuiniging gaat het niet worden omdat mensen zich daar niet voor lenen. Want mensen zijn niet gek. Ze willen wel iets doen als zij er zelf en mensen in hun omgeving ook iets mee opschieten. Zeker als het niet anders kan, als ze wel moeten. Zo zitten we nu eenmaal in elkaar. Hoe we ook in elkaar zitten is dat we het domweg niet trekken als er mensen echt uit de boot vallen. Dan komen we in actie. Niet eerder. Wen daar ook maar aan. Vertrouwen in het goede en in het redelijke in de mens helpt daarbij. Een mooi humanistisch uitgangspunt. </span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; min-height: 13px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b><i></i></b><br /></span></div>
<br />
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><b><i>André Meiresonne </i>is publicist en studeert aan de Universiteit voor Humanistiek. Hij is co-auteur van </b><a href="http://www.boomlemma.nl/bestuurskunde/catalogus/van-opgelegde-naar-oprechte-participatie-1"><b><i>Van opgelegde naar oprechte participatie</i></b></a><b> (Boom Lemma, 2015) </b></span></div>
<div>
<b><br /></b></div>
Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-46501437652934737002015-02-13T13:12:00.002+01:002015-02-13T13:56:38.279+01:00Zwart gat (Dresden)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 24px;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6UX3PjvB7ijMrzvavH68wOOP9JXHlAqQ0ESWronbBjqrwkvfwQFBLTmCpbQZHVWYJ6OyCZTzlAToOeqGaKxXr54XwwQ6jDJwqrp4b0o9GocXmizRswQ1m1S8krGSFu2eqQHEPiw/s1600/Header_Kerzen3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6UX3PjvB7ijMrzvavH68wOOP9JXHlAqQ0ESWronbBjqrwkvfwQFBLTmCpbQZHVWYJ6OyCZTzlAToOeqGaKxXr54XwwQ6jDJwqrp4b0o9GocXmizRswQ1m1S8krGSFu2eqQHEPiw/s1600/Header_Kerzen3.jpg" height="192" width="640" /></a></div>
<b style="-webkit-text-stroke-width: initial; font-size: 12px;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<b style="-webkit-text-stroke-width: initial; font-size: 12px;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Op Allerheiligen 2012 was ik in de <a href="http://www.frauenkirche-dresden.de/startseite/" target="_blank">Frauenkirche</a> in Dresden. Een indrukwekkende plek. Van binnen licht, en hoe hoger hoe lichter. Hemels bijna. Zeker met orgelmuziek van Johann Sebastian Bach erbij. Precies onder de centrale koepel zit een koperen rondje in de kerkvloer. Als een cent, maar half zo klein. En weer precies daaronder, in de crypte van de kerk, staat een groot donker, onaantastbaar blok steen. Of het zwart van de wereld daarin samenkomt.</span></b><br />
<b style="-webkit-text-stroke-width: initial; font-size: 12px;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieIHZGhDF42vXJo-3VubxBw0O3WtcJ30EvuflcXonjTA7Doh_5scbdEeEDVPLOrl2Or3v9Az-oeynOsKWfo1e3QOiyUHQiYz79hE3KwBx0ya7fT571mbUyJ8rUPibtSDKobXeC4A/s1600/tumblr_my5j26ja631rppeeoo1_500.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieIHZGhDF42vXJo-3VubxBw0O3WtcJ30EvuflcXonjTA7Doh_5scbdEeEDVPLOrl2Or3v9Az-oeynOsKWfo1e3QOiyUHQiYz79hE3KwBx0ya7fT571mbUyJ8rUPibtSDKobXeC4A/s1600/tumblr_my5j26ja631rppeeoo1_500.jpg" height="624" width="640" /></a></div>
<b style="-webkit-text-stroke-width: initial; font-size: 12px;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></b></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; min-height: 14px;">
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Die steen middenin in de crypte – de gewelfde kelder van de kerk – is een altaar. Het staat precies onder het kruis dat de kerk daarboven vormt. Het altaar is een kunstwerk van Anish Kapoor, een Britse kunstenaar. Hij heeft een Joodse moeder en een Indiase vader. Het kunstwerk is een groot vierkant blok van meer dan 1 x 1 x 1 meter, gehouwen uit zwart Iers marmer. </span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; min-height: 14px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">De zijkanten zijn nog ruw. De bovenkant is glad gepolijst. Veel mensen raken die aan, waardoor het oppervlak nog gladder wordt. En het buigt heel sierlijk, als de kelk van een bloem, ver naar binnen. Daardoor lijkt het ook een doopvont. Maar het is gat is zo donker dat je niet kunt zien hoe diep het daarbinnen is. Het lijkt niet op te houden. Een zwart gat. </span><br />
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<span style="clear: left; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv6USjzdTFFccuw2F9yjluF_sxJ9vibuLo-i4VFKY5-z9WWBWVXHAnkIw3ItquGDm4cpzasb2crkmoSts1dAy7Y7kLBR93eaq8JwSwLGC3zeruFRA6zRncH3-eDK01qN0DEMmkXQ/s1600/003.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv6USjzdTFFccuw2F9yjluF_sxJ9vibuLo-i4VFKY5-z9WWBWVXHAnkIw3ItquGDm4cpzasb2crkmoSts1dAy7Y7kLBR93eaq8JwSwLGC3zeruFRA6zRncH3-eDK01qN0DEMmkXQ/s1600/003.jpg" height="274" width="640" /></a></span><br />
<br />
<span style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Dat zwarte gat maakt het vreemd. Want boven, in de kerk met die machtige koepel vol licht, voel je je opgetild – en hier naar beneden getrokken. Een afspiegeling van de heftige, zeg maar gerust zwarte geschiedenis van Dresden. Toneel van een van de grootste menselijke drama’s in de Tweede Wereldoorlog, het bombardement van Dresden, maar ook een centrum van het stille en vasthoudende verzet tegen het DDR-regime. </span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; min-height: 14px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Deze zwarte steen voelt als een zwaartepunt, een anker dat voorkomt dat de kerk opstijgt. Maar ook als een diepe put waarin alle donkere energie kan wegstromen. Vergevend en verzoenend in zijn gebaar: wat gebeurd is, is gebeurd – maar de kerk weer is nu herbouwd en weer in haar volle glorie hersteld. Een reminder van wat we als mensen elkaar aan kunnen doen – maar evengoed van het goede waartoe we ook in staat zijn. En dat we een keuze hebben.</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; min-height: 14px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQyQO2zsFc-SX1YaFTAvxMM59yfn3sF1DmSMcfiduvrj01_fJmgnP-WRzYS2D5BeH9uMpN6IM3YONXX3PTvkKvqp0mSKrkCI_NZf3Dypr7aErG7T7BcHU7sa18irQkXmi7KOrNpQ/s1600/1945_Frauenkirche_RampischeStrasse.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQyQO2zsFc-SX1YaFTAvxMM59yfn3sF1DmSMcfiduvrj01_fJmgnP-WRzYS2D5BeH9uMpN6IM3YONXX3PTvkKvqp0mSKrkCI_NZf3Dypr7aErG7T7BcHU7sa18irQkXmi7KOrNpQ/s1600/1945_Frauenkirche_RampischeStrasse.jpg" height="600" width="640" /></span></a></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; min-height: 14px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Daags na het bombardement van Dresden, de nacht van 13 op 14 februari 1944, stortte de kerk in. Aanvankelijk waren de overlevenden in Dresden blij dat ze <i>Unsere Fraue </i>bij het ochtendgloren<i> </i>nog overeind zagen staan. Tot de koepel met enorm geraas naar beneden kwam en bovenop de kerk stortte. Het zandsteen bleek verpulverd door de hitte van de vuurstorm die de brandbommen hadden veroorzaakt. </span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; min-height: 14px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Die nacht was de stad veranderd in een oven. Dresden ligt in het dal van de rivier de Elbe. De hitte van het vuur zoog zuurstof van de heuvels rondom de stad naar het dal beneden. Door die circulatie van hete lucht bleef het vuur zichzelf aanwakkeren. De volgende dag kwamen Amerikaanse vliegtuigen terug en beschoten de mensen die bij de rivier verkoeling zochten. Zo kwamen binnen een dag vijfentwintig duizend mensen om. </span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px;">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBip08Nn_fG_3zwUeUGhwWWtU-Ag8hC0RTDi_9D7b6E5n8RGBTqT3Ny04aFtC3lnl8jUWCWxsZtDvkNL1rQvtfMzANT390Q-DcfTGNG2oyhvEsZ4rz-N7cXGzByEl9a19y6iAegA/s1600/frauenkirche57.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBip08Nn_fG_3zwUeUGhwWWtU-Ag8hC0RTDi_9D7b6E5n8RGBTqT3Ny04aFtC3lnl8jUWCWxsZtDvkNL1rQvtfMzANT390Q-DcfTGNG2oyhvEsZ4rz-N7cXGzByEl9a19y6iAegA/s1600/frauenkirche57.jpg" height="448" width="640" /></span></a></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px;">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px;">
<span style="-webkit-text-stroke-width: initial; font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">De kerk heeft bijna een halve eeuw in puin gelegen. Twee stukken muur stonden nog overeind. Verder was het letterlijk een puinhoop. Veertig jaar later, vanaf midden jaren ’80, werd het de plek waar demonstranten tegen het communistische regime zich verzamelden. Na de Wende besloten de inwoners van Dresden hun kerk te herbouwen. Er kwamen tientallen miljoenen marken aan donaties binnen, vanuit de hele wereld.</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Het puin werd geruimd en <i>gründlich</i> uitgesorteerd. Een slim computerprogramma bepaalde welke geredde, zwarte stenen waar gezeten moest hebben, en op hun oude plek tussen de nieuwe, lichtere stenen gemetseld. Daarom is de herbouwde kerk van buiten gespikkeld. </span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; min-height: 14px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; min-height: 14px;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQGsqpRuHnwu1wy8-2x0nR6QCiahRhCga-d_jjzxOJSTrCN_4VEPbJBxnqrAZOK39eMGJyjmoYGLWA_bjR6aEvrMgi33qQ5GASHOySRnCWCbYutXfT0fZhGcw1_0OhFGOOgDiv2Q/s1600/2739285.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQGsqpRuHnwu1wy8-2x0nR6QCiahRhCga-d_jjzxOJSTrCN_4VEPbJBxnqrAZOK39eMGJyjmoYGLWA_bjR6aEvrMgi33qQ5GASHOySRnCWCbYutXfT0fZhGcw1_0OhFGOOgDiv2Q/s1600/2739285.jpg" height="434" width="640" /></span></a></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Van binnen is de kerk juist perfect en af. Crème en goud, veel zachtblauw, zachtrood en zachtgeel. Niet direct wat je zou verwachten in een protestantse, Lutherse kerk. Volgens sommigen is het <i>zuviel</i>, een suikertaart. Anderen worden er helemaal blij van. Hoe dan ook, het loopt storm. De kerk zit elke dag vol. Miljoenen bezoekers per jaar, ook om diensten bij te wonen.</span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px; min-height: 14px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<br />
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; font-family: 'Trebuchet MS'; font-size: 12px;">
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;">Bovenop de koepel van de kerk staat een gouden kruis. Dat is geschonken door de Britse bevolking. De goudsmid die het kruis smeedde is de zoon van een Engelse piloot die de stad bombardeerde. Het oorspronkelijke ijzeren kruis staat nu binnen, in de kerk, verbrand en verwrongen. Elke dag staan er honderden brandende kaarsjes omheen. Met daarop de tekst <i>Frieden sei mit Euch / Peace be with you</i>.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Georgia, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-74903300219255262015-01-22T18:00:00.000+01:002015-01-22T16:36:46.121+01:00Withholding tears makes you tired and angry. And ultimately, sick. <!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>433</o:Words>
<o:Characters>2469</o:Characters>
<o:Lines>20</o:Lines>
<o:Paragraphs>4</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>3032</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_bsdW-ISNv8EM42XE0HiQMPMuFUtm5ePbeaFjmuobBQvm03oB-lwHXiGS_eYbuIYvh6ZRWWf5oisXx7_jCtBuczGlYUbcSjPCkpUZe4OkEvcJCKuloZjsiqzoWkzIYmABCZaaHQ/s1600/Withholding+tears+makes+you+tired+and+angry.+And+ultimately%252C+sick.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_bsdW-ISNv8EM42XE0HiQMPMuFUtm5ePbeaFjmuobBQvm03oB-lwHXiGS_eYbuIYvh6ZRWWf5oisXx7_jCtBuczGlYUbcSjPCkpUZe4OkEvcJCKuloZjsiqzoWkzIYmABCZaaHQ/s1600/Withholding+tears+makes+you+tired+and+angry.+And+ultimately%252C+sick.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: georgia;"><b>We all
experience pain. And all of us experience sorrow. It’s just the way it is. It
's part of life . </b>One day you find that laughing off your tears does not help.
Neither working them off. Or numbing them out. Each of the above is a form of
denial. Ways you've taught yourself in order to move on with your life. Usually
after a disruption. Or setbacks. Something is not right. You do not get what
you had hoped for; what you were counting on doesn’t materialize. In your
childhood, at home, or at school. Now, in your relationships, or at work.
Something involving children or family. Something unexpected might happen –
with a big impact. Not fit, out of work, or your relationship dies. Illness or
death, perhaps they suddenly get very close. It upsets you; it disrupts your
life.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span lang="PT-BR" style="font-family: georgia;"><b>Whatever it
may be, the question is: how will you cope with it? Often, your response is to
just keep going. Survival instinct. </b>You do not take the time to digest what
happened. Neither the time for sorrow. You want to stay away from it as far as
possible; you want to move on. All understandable, but in the end these
strategies are not very practical. Because your grief accumulates inside you.
Without being aware of it, those tears continue to sit deep down there inside
you somewhere. And you try - unconsciously - to keep them there. You do not
want to think about that big reservoir filled with tears. But meanwhile, it
shapes you - more than you might be conscious of.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span lang="PT-BR" style="font-family: georgia;"><b>This is how
a lot of repressed tension can be explained. You are tired and angry of keeping
back those tears. </b>Or worse, you may even get sick from all that holding back.
Your behavior can give you clues. You may find yourself being loud or laughing
the sadness away, or complaining or perhaps closing yourself off. Each of these
is a form of repression. If you can recognize these behaviors, you can also
begin processing them, to recognize what is going on. And to face reality:
"<i>This is my life. And it's not like I hoped</i></span><span lang="PT-BR" style="font-family: georgia;">." And then, embrace it:
"<i>But it's my life, it’s happening to me. And there is only one who can
make some of it. And that’s me</i></span><span lang="PT-BR" style="font-family: georgia;">.” To create the passage to a happier life, where
there is always something going on, where the odds can be in your favor or
against you. Where you can laugh and cry. And where your tears may flow. Simply
because they are part of life.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span lang="PT-BR" style="font-family: georgia;"><b>Dare to
feel. I find it scary. But there is a reward. </b>What I have noticed is that tears
of happiness come easier if my tears of sadness are allowed to be present as
well. I get moved when I feel what someone can mean to me. Or I tear up when
something really hits me. That can almost hurt - in my heart. But I don’t let
it get to me. My heart will simply have to get used to feeling something, and
to the fact I’m OK with that. <i>Perhaps it is the salvation of my heart. And
ultimately, MY salvation. If only I dare to feel.</i><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: 9.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;">
<br /></div>
<span lang="PT-BR" style="font-family: georgia;">(<i><a href="http://andremeiresonne.blogspot.nl/2014/02/tranen-die-je-tegenhoudt-maken-je-moe.html" target="_blank">Translation</a> by</i></span><span lang="PT-BR" style="font-family: georgia;"> Otto Driessen)</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<!--EndFragment-->Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-74427127163947771972014-06-26T23:48:00.003+02:002014-06-26T23:55:27.383+02:00De minderheid krijgt altijd gelijk<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>445</o:Words>
<o:Characters>2539</o:Characters>
<o:Lines>21</o:Lines>
<o:Paragraphs>5</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>3118</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6CzYBQCy9jzRZZ5C2VG61RMd9a6-io7qkv2oj8ODtT5qiuXY3dKQwLDVJEgbsNriCaZxg_INjTASO812LAVVUl5H85_a31tODaiIB7aixrkTiogOYHLvKM5h-q9JGtHtCuAMGbg/s1600/P1080703.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6CzYBQCy9jzRZZ5C2VG61RMd9a6-io7qkv2oj8ODtT5qiuXY3dKQwLDVJEgbsNriCaZxg_INjTASO812LAVVUl5H85_a31tODaiIB7aixrkTiogOYHLvKM5h-q9JGtHtCuAMGbg/s1600/P1080703.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;"><b>Met een van mijn kinderen eet ik wel eens steak
tartare. Rauw rundvlees, met een rauw ei. Vinden we heerlijk. Biologisch – maar
het blijft een gemalen dood beest op je bord. Bij onze ‘Raw!’-selfies op
Facebook wordt ‘Eng!’ en ‘Brrr...’ geroepen. Dan hebben we het erover of zijn
kinderen ook nog vlees zullen eten. Eigenlijk kan ik me niet voorstellen dat
wij over honderd jaar nog dieren eten. Dat is dan zo ‘Dat dóe je toch niet!’.
Dat heet beschaving.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">We zijn beschaafder dan in het stenen tijdperk.
Dat komt omdat we steeds gevoeliger worden. Iemand denkt: ‘Dat kán toch niet?!’
en praat daarover met een ander. Als er genoeg mensen zijn die dat ook echt zo
vinden, kan de stemming ‘zomaar’ omslaan. Omdat er een kritische massa is
bereikt. Een magisch verschijnsel. Een onzichtbare hand die een systeem laat
omslaan. Zo ging het met vrouwenemancipatie, gelijkberechtiging van homo’s en
kiezen voor een vrijwillig levenseinde.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>En op een dag kiezen we niet alleen onze burgemeester, maar ook onze
premier en de aanvoerder van de Europese Unie. Zoals er op een dag ook een
wereldwijd Schengen zal zijn. Als genoeg mensen het echt willen. Want een
minderheid krijgt uiteindelijk altijd gelijk – als het een vooruitstrevende
minderheid is. Vroeg of laat ‘verwandelt’ die minderheid in een meerderheid.
Hoe dan ook. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Aan die stappen in onze beschaving – die
terugkijkend volstrekt logisch zijn – gaat heel wat strijd vooraf. Dat komt
omdat er twee soorten mensen zijn: vooruitstrevend en tegenstribbelend. De
tegenstribbelaars houden het graag bij het oude en vertrouwde omdat ze in alle
oprechtheid denken dat het hen zekerheid en veiligheid biedt. Ze krijgen de
zenuwen van de persoonlijke vrijheid die de vooruitstrevenden ‘vooruitgang’
noemen. Terwijl die de hang naar traditie en respect voor het verleden ervaren
als een sentimentele illusie van vertrouwdheid en geborgenheid. Met als extra
tragiek voor de tegenstribbelaars dat ze uiteindelijk aan het kortste eind
trekken. Want vooruitgang is nu eenmaal niet te stuiten. Daarom is het protest
van de Russisch Orthodoxe Kerk tegen het Eurovisie Songfestival-optreden van
Conchita Wurst zo hilarisch. Mannen met baarden in jurken die opgewonden raken
van een man met een baard in een jurk. <i>It’s all in your mind.</i></span><span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Niet lang geleden waren de doodstraf,
kinderarbeid en slavernij hier volstrekt normaal. Tot iemand er een vraag over
stelde. Wil je weten hoe het verder gaat? Luister naar kinderen. Want kinderen
zijn goed in onbetamelijke vragen stellen: ‘Waarom eten we dieren?’ en ‘Waarom
mag je niet wonen waar je wilt?’. Zij wijzen onbevangen de weg naar meer
beschaving: ‘Waarom moet ik dingen leren die me niets interesseren?’ en ‘Waarom
maken we mensen dood die we niet kennen?’. Zo zijn algemeen kiesrecht en onderwijs
voor iedereen ook ‘normaal’ geworden. Omdat iemand dringend de ‘Waarom?’-vraag
stelde. Diegene is per definitie in de minderheid. Maar als het een
vooruitstrevende vraag is die vaak genoeg gesteld wordt, ontstaat er ‘vanzelf’
een meerderheid. Wonderlijk toch?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;"><i>Verschenen in juni 2014 in magazine <b>IDEE</b>, het politiek-wetenschappelijke tijdschrift van de Mr. Hans van Mierlo Stichting, het wetenschappelijk bureau van D66.</i></span></div>
<!--EndFragment-->Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-36674686622795747102014-06-17T10:34:00.002+02:002014-06-17T10:34:13.885+02:00Jij bent verantwoordelijk voor je eigen leven. Wie anders?
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>223</o:Words>
<o:Characters>1274</o:Characters>
<o:Lines>10</o:Lines>
<o:Paragraphs>2</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>1564</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7wLTDLV0aVzZWIkqQtGpur-npCtSeHuqkSfY_vEbbaTOi_0U4TYL2dYpnXXS0N55D7QLA2_eVQd0b6WYUvcRk_cIdkeueOJbMKsYSipEFwL6lL6gXFtH3b2W3QSJ3aOuoz1y9OQ/s1600/Jij+bent+verantwoordelijk+voor+je+eigen+leven.+Wie+anders_.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7wLTDLV0aVzZWIkqQtGpur-npCtSeHuqkSfY_vEbbaTOi_0U4TYL2dYpnXXS0N55D7QLA2_eVQd0b6WYUvcRk_cIdkeueOJbMKsYSipEFwL6lL6gXFtH3b2W3QSJ3aOuoz1y9OQ/s1600/Jij+bent+verantwoordelijk+voor+je+eigen+leven.+Wie+anders_.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Ik ben de enige die verantwoordelijkheid kan
dragen voor mijn leven. En daar zit ik niet op te wachten. Ik zie er tegenop.
Ik verlang terug naar een tijd dat anderen voor me zorgden. Maar dat is echt
voorbij. Daar kan ik naar verlangen, maar dat maakt het alleen maar lastiger om
te gaan staan voor mezelf en leiding te nemen over mijn eigen leven.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Als je geen verantwoordelijkheid neemt voor je
eigen leven kan er van alles gebeuren waar je niet op zit te wachten. Een ander
neemt het over. Je partner, je leidinggevende, een opdrachtgever. Dat kan een
tijdje best lekker zijn. Het scheelt je tijd en energie. Iemand anders bedenkt
en zegt wat er moet gebeuren en hoe dat gaat. Tot je je begint te ergeren. Of
je begint te vervelen. Of je tekort gedaan voelt. Of je niet serieus genomen
voelt. En dan heeft die ander het gedaan. Die speelt de baas, of ziet jou niet
staan, of houdt geen rekening met je, of heeft geen respect voor je. Vind jij.
Maar het enige wat die ander doet is de ruimte vullen die jij open laat.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Daarom hou ik op om me druk te maken over die
ander. Het helpt me niet. Wat ik kan doen is mijn eigen ruimte innemen. Dan is
er vanzelf minder ruimte voor die ander. En kom ik met die ander in een andere
verhouding. Het kan even duren, want het systeem moet zich aanpassen, en het
kan heel wat verwarring opleveren. Die ander kan zelfs zeggen dat ie zo niet
verder wil. Maar uiteindelijk kom ik zelf in een nieuwe balans – waarin ik sta
voor mijn eigen leven.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: NL; mso-fareast-language: EN-US;"><b><br clear="ALL" style="mso-special-character: line-break; page-break-before: always;" />
</b></span><!--EndFragment-->
Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-64747330344981186912014-06-05T09:38:00.002+02:002014-06-05T09:38:47.105+02:00Niets doen is de belangrijkste bron van creativiteit. Uit pure verveling ontstaan de mooiste dingen.
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>142</o:Words>
<o:Characters>811</o:Characters>
<o:Lines>6</o:Lines>
<o:Paragraphs>1</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>995</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibOznzCnhmZbKXLMd5hk7ILhuSbvwmDLJ-AeWaeq9bpuq4vYCMrA3usjLofviglApDWvyTbt0EmtMav6Cw9Iz-ghEHUXzALrwK_tLRbVdblS9OVUi0auGEnJcvqvp9A6zOlggObg/s1600/Niets+doen+is+de+belangrijkste+bron+van+creativiteit.+Uit+pure+verveling+ontstaan+de+mooiste+dingen.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibOznzCnhmZbKXLMd5hk7ILhuSbvwmDLJ-AeWaeq9bpuq4vYCMrA3usjLofviglApDWvyTbt0EmtMav6Cw9Iz-ghEHUXzALrwK_tLRbVdblS9OVUi0auGEnJcvqvp9A6zOlggObg/s1600/Niets+doen+is+de+belangrijkste+bron+van+creativiteit.+Uit+pure+verveling+ontstaan+de+mooiste+dingen.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Creativiteit heeft ruimte nodig. En ruimte kost
tijd. Ik heb de neiging om mijn tijd vol te proppen. En dan heb ik geen ruimte
meer voor 'niets'. Vaak uit angst voor verveling. Terwijl verveling juist een
bron van creativiteit is.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Kijk eens naar kinderen, die hebben nog een ander
– of zelfs geen – besef van tijd. Bij hen stroomt de creativiteit nog. Zij
kunnen op de gekste gedachten komen – in de leegte waarin ze verkeren, dat 'niets' waarin
tijd nog geen druk creëert. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Juist als ik niets doe, krijg ik de mooiste
inzichten en de beste ideeën. Mijn leukste foto’s maak ik als ik doelloos rond
loop. Loop te dromen – rondhang en nergens op uit ben. Dan vallen me dingen op
die ik anders niet zou zien. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ik
ga die ruimte maar eens organiseren. Het gaat zich vast een keer uitbetalen. En
waarschijnlijk anders dan ik denk. Want zo werkt het nu eenmaal met
creativiteit. En daarop vertrouwen. Dat is nog het lastigste.<o:p></o:p></span></div>
<!--EndFragment-->Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-73231253556947546992014-06-03T10:50:00.004+02:002014-06-03T11:05:34.616+02:00Vertel anderen wat hen bijzonder maakt. Word je zelf blij van.<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>211</o:Words>
<o:Characters>1203</o:Characters>
<o:Lines>10</o:Lines>
<o:Paragraphs>2</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>1477</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWHOQmUP-oxFxMNbBqcJyDX6imS0FB9eZabmvY4awxzTPCPfHyDyQzoGM0SeNvqgY_zbA17UtbEqfx8C1Fjr3cBa1t_GOJnKV_ApTg7UN4aqqkbpiKUfZkJKBt-McZVWoCSpffvA/s1600/%E2%88%9A+Vertel+anderen+wat+hen+bijzonder+maakt.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWHOQmUP-oxFxMNbBqcJyDX6imS0FB9eZabmvY4awxzTPCPfHyDyQzoGM0SeNvqgY_zbA17UtbEqfx8C1Fjr3cBa1t_GOJnKV_ApTg7UN4aqqkbpiKUfZkJKBt-McZVWoCSpffvA/s1600/%E2%88%9A+Vertel+anderen+wat+hen+bijzonder+maakt.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>214</o:Words>
<o:Characters>1222</o:Characters>
<o:Lines>10</o:Lines>
<o:Paragraphs>2</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>1500</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;"><span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Laatst nam ik ergens afscheid, na jaren van
intensief en ook ingewikkeld samenwerken. Jaren van veel plezier en minstens
evenveel gedoe. Ik twijfelde tussen deze mensen vaak aan mezelf en aan mijn
kwaliteiten. Vroeg me vaak af of ik wel goed genoeg was voor dit werk. Allemaal
onzekerheid. Nodeloos.<o:p></o:p></span></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Nu namen ze de tijd om me uit te luiden. Ik viel
van mijn stoel van verbazing over hun complimenten. Ze waren oprecht – ik zag
vochtige ogen en hoorde een snik in stemmen. Dat ze zo blij met me waren heb ik
nooit geweten. En ik had het graag eerder geweten. Ver voor mijn afscheid. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Anderen kunnen vaak beter vertellen wat jou
bijzonder maakt dan dat je dat zelf kunt. Zij hebben niet de twijfels die jij
wel over jezelf hebt. Zij stellen ook niet de eisen aan jou die jij wel aan
jezelf stelt. Je hoeft niet te wachten op een afscheid. Je kunt er nu naar
vragen. Laat je verrassen door hun kijk op jou.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Schrijf het op. Want je vergeet het weer zo:
complimenten zijn lastig om te horen, en om op te slaan. Lees ze regelmatig
even door. Laat tot je doordringen wat je goed doet. Hardop uitspreken
versterkt trouwens het effect. Zo werk je aan je eigenwaarde. Jouw waarde in
dit leven. Voor jezelf,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>en voor
anderen.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;"><i>En vertel andere mensen ook wat hen bijzonder
maakt. Ongevraagd. Het leukste kado dat je iemand kunt geven. Oprechte
waardering van iemands kwaliteiten. Vooral als iemand daar zelf van denkt dat
het normaal is. En je wordt er zelf blij van. Kadootje aan jezelf.</i></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;"><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">En vertel andere mensen ook wat hen bijzonder
maakt. Ongevraagd. Het leukste kado dat je iemand kunt geven. Oprechte
waardering van iemands kwaliteiten. Vooral als iemand daar zelf van denkt dat
het normaal is. En je wordt er zelf blij van. Kadootje aan jezelf.</span></div>
</span></div>
<!--EndFragment-->Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-43518703040268471992014-05-28T10:08:00.001+02:002014-05-28T10:08:08.262+02:00Verbaas je over het leven. Want het is te ingewikkeld om ooit te begrijpen.
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>130</o:Words>
<o:Characters>746</o:Characters>
<o:Lines>6</o:Lines>
<o:Paragraphs>1</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>916</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-lOipwMmBTDuX2zy9URcgDZk24IZg7YuO7-Z_3galcIPHY1aOyIv0m5O0D7chM1PGDYup4PiSZo7SQq0kQ2TNB_e29DP3o4ALN92flB_EN5Nuz_SYMBcrsKdGsIRzUo5p9O-4OQ/s1600/Verbaas+je+over+het+leven.+Want+het+is+te+ingewikkeld+om+ooit+te+begrijpen.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-lOipwMmBTDuX2zy9URcgDZk24IZg7YuO7-Z_3galcIPHY1aOyIv0m5O0D7chM1PGDYup4PiSZo7SQq0kQ2TNB_e29DP3o4ALN92flB_EN5Nuz_SYMBcrsKdGsIRzUo5p9O-4OQ/s1600/Verbaas+je+over+het+leven.+Want+het+is+te+ingewikkeld+om+ooit+te+begrijpen.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Je kunt druk maken over het leven. Je opwinden en
te hoop lopen. Het helpt niet – dat is wat ik ontdekt heb. Want het leven is
bijvoorbeeld niet eerlijk. En loopt altijd anders dan je denkt. Daarom leg ik
me erbij neer dat ik het nooit zal begrijpen. Het leven is te groot, te veel en
te ingewikkeld om ooit te begrijpen. Alle verklaringen schieten tekort. Ze doen
geen recht aan het onbegrijpelijke en het onvoorstelbare van het leven. Hoe
alles samenhangt en hoe alles op elkaar inwerkt. Geen idee wat er allemaal
gaande is. Hoe het echt in elkaar zit. Ik ga mijn dagen doorbrengen in
verwondering. Ik blijf nieuwsgierig, maar zonder de illusie dat ik het ooit ga
doorgronden. En zo krijg ik met de dag meer ontzag en respect voor de
complexiteit en schoonheid van het leven. Ik geef me over. Witte vlag. Ik weet
het niet.</span></div>
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: NL; mso-fareast-language: EN-US;"><b><br clear="ALL" style="mso-special-character: line-break; page-break-before: always;" />
</b></span><!--EndFragment-->
Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-56917263318395227972014-05-26T10:00:00.003+02:002016-05-27T09:46:08.209+02:00Je bent zoveel groter dan je denkt. <!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>186</o:Words>
<o:Characters>1063</o:Characters>
<o:Lines>8</o:Lines>
<o:Paragraphs>2</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>1305</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDddccnECwtEm4_kfJMaEjfPSfs7C-kM1B-WVReQgj13umBJI1-LCKLGlZ3kGnvy1tQ0BJ55xQ7FQGzJ3XRbh4PRl6bHbEFv9igtN7ijrZQas1pmsYSqi8AYaJ6x9ceOGX3E3vBg/s1600/%E2%88%9A+Je+bent+zoveel+groter+dan+je+denkt.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDddccnECwtEm4_kfJMaEjfPSfs7C-kM1B-WVReQgj13umBJI1-LCKLGlZ3kGnvy1tQ0BJ55xQ7FQGzJ3XRbh4PRl6bHbEFv9igtN7ijrZQas1pmsYSqi8AYaJ6x9ceOGX3E3vBg/s1600/%E2%88%9A+Je+bent+zoveel+groter+dan+je+denkt.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: "georgia";"><b>Mezelf klein denken. Ben ik goed in. En dan doe
niet alleen mezelf tekort, maar ook de wereld om me heen. Want als ik denk dat
ik niets te bieden heb, bied ik ook niets, waardoor anderen er ook niet van
kunnen genieten. En krijg ik dus ook geen waardering, waardoor ik minder kan
groeien en bloeien.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: "georgia"; mso-ansi-language: NL;"><b>Mijn omgeving ziet vaak meer in me dan ik zelf.
</b>Ik heb dat niet in de gaten omdat ik het weinig hoor. Misschien omdat mijn
omgeving weinig complimenteus is. Maar misschien ook omdat ik moeite heb om complimenten
te ontvangen. Want wat is het lastig om een compliment echt helemaal binnen te
laten komen!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: "georgia"; mso-ansi-language: NL;"><b>Ik kan kiezen om zo groot te worden als ik ben. En
mijn omgeving kan me bij helpen. </b>Door me te vertellen wat zij zien als mijn
belangrijkste kwaliteiten, wat zij ervaren ze mijn grootste kracht. Laatst
gebeurde het me bij een afscheid. Mijn hoofd begon te tollen, mijn hart liep
over – van wat me werd toegedicht. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: "georgia"; mso-ansi-language: NL;"><b>Maar beter kun je niet wachten tot je ergens
weggaat. </b>Of tot je begrafenis. Laat het je eerder vertellen. Vraag er gewoon
naar. Zo kun je werken aan je eigenwaarde. Een van de meest nuttige dingen die
je kunt doen. En stap voor stap word je zo groot als je bent. Juist in je eigen
ogen. <o:p></o:p></span></div>
<!--EndFragment-->Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-2797370259896700502014-05-22T10:59:00.002+02:002014-05-22T10:59:55.259+02:00Je weet meer dan je denkt. Niet met je hoofd. Met je gevoel.
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>226</o:Words>
<o:Characters>1292</o:Characters>
<o:Lines>10</o:Lines>
<o:Paragraphs>2</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>1586</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkgSlNnVW0FmXQdpUxe4xHT6Q2A_GGPNfFrmciiCxHd6Gnqp_E80NdQK3RmbK7mFwftjsFqq5jXKtcogOVVfFp0z6v2gmGBvqndVIz88h8DELN1HPS91um6cEmh8OEals57IG8RQ/s1600/Je+weet+veel.+Meer+dan+je+denkt.+Niet+met+je+hoofd.+Met+je+gevoel.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkgSlNnVW0FmXQdpUxe4xHT6Q2A_GGPNfFrmciiCxHd6Gnqp_E80NdQK3RmbK7mFwftjsFqq5jXKtcogOVVfFp0z6v2gmGBvqndVIz88h8DELN1HPS91um6cEmh8OEals57IG8RQ/s1600/Je+weet+veel.+Meer+dan+je+denkt.+Niet+met+je+hoofd.+Met+je+gevoel.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Weten zit niet in je hoofd. Kennis wel. Maar
kennis is iets anders dan weten. Weten gaat verder, is omvattender. Voor kennis
is intelligentie nodig. Beter gezegd, analytisch vermogen. Maar weten gaat
voorbij je hoofd. Weten is niet iets van de kenniselite. Weten gebeurt in alle
kringen, weten is van alle rangen en standen. Weten is democratisch, kennis
niet. Kennis kun je kopen, kennis is macht.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Weten heb je bij je en is onvervreemdbaar. Weten
leer je in de loop van je leven. Daarom zijn oude mensen soms wijs. Maar
evengoed zijn er wijze kinderen. Die daar overigens niet altijd om gewaardeerd
worden. Misschien komt dat door het kennissysteem waar onze maatschappij op
draait: hoe meer kennis, hoe meer macht.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Wat zou er gebeuren als er meer ruimte komt voor
weten? Dat kun je zelf uitvinden. Boor je weten aan. Geef bijvoorbeeld je
kinderlijke stukken de ruimte. Ga spelen. Want spelend als een kind weet je zo
veel. En voel hoeveel je begrijpt van het leven als je spelend durft te
vertrouwen op je diepe weten. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Of stel je voor dat je heel oud bent en niets
meer hoeft. Dat relativeert enorm. Ineens weet je wat er toe doet, en wat niet.
Of praat met kinderen zoals oude mensen dat kunnen. Vraag eens aan een kind:
‘Hoe doe jij dat nou?’ Verwonder je over hun wijsheid. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">En je kunt oude mensen naar hun levenslessen
vragen. En ze toepassen in je eigen leven. Nu al oefenen in levenswijsheid. Dan
hoef je niet eerst zestig, zeventig of tachtig te worden voor je er voluit van kan genieten. <o:p></o:p></span></div>
<!--EndFragment-->Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-8123921097647433332014-05-16T11:56:00.001+02:002014-05-16T11:56:08.767+02:00Wie heeft je ooit wijsgemaakt dat het leven leuk is? Maak het leuk.
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>240</o:Words>
<o:Characters>1370</o:Characters>
<o:Lines>11</o:Lines>
<o:Paragraphs>2</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>1682</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQKrb1Pv3wH2ERGG-hxR10TABZDRO9mSztO1p1Id6ol9VUsbyS4Zrv7eTggEH9M7q3gmyg5sNbAuk5bFAfFCOtepFmt8j7p8ZwsKElsArZOn1n964f9U-17fJke0-bEc4zpf4TiA/s1600/Wie+heeft+je+ooit+wijsgemaakt+dat+het+leven+leuk+is.+Je+kunt+het+leuk+maken.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQKrb1Pv3wH2ERGG-hxR10TABZDRO9mSztO1p1Id6ol9VUsbyS4Zrv7eTggEH9M7q3gmyg5sNbAuk5bFAfFCOtepFmt8j7p8ZwsKElsArZOn1n964f9U-17fJke0-bEc4zpf4TiA/s1600/Wie+heeft+je+ooit+wijsgemaakt+dat+het+leven+leuk+is.+Je+kunt+het+leuk+maken.jpg" height="300" width="400" /></a></b></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Het leven moet leuk zijn. Daar hebben we recht
op, lijkt wel. Maar dat kan helemaal niet. Het is een illusie dat het leven
leuk is. Dan ontken je dat het leven ook eindig is, en dat je dat niet leuk
vindt. Want het is niet leuk dat iets, wat leuk is, ophoudt. Van iets wat leuk
is, wil je graag dat het doorgaat.</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Maar het leven houdt op. Je wordt oud, je wordt
ziek en je gaat dood. Het is niet anders. En soms word je al ziek voor je oud
bent. Of ga je ineens dood. Het leven is niet leuk. Het leven kan wel mooi
zijn, en rijk zijn. En daar kom je juist achter als het leven niet leuk is. Als
mensen om je heen – of jij zelf – oud worden, ziek zijn en dood gaan.
Tenminste, zo is het mij vergaan.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Ouderdom, ziekte en overlijden kan het mooiste
boven brengen, de rijkste levenservaringen opleveren. Dan valt weg waardoor je
je laat afleiden. Alle drukte en gedoe. De verveling en de ergernis. Als iemand
ziek wordt en overlijdt, komt de liefde vrij die er altijd wel was maar niet
werd uitgesproken en getoond. Dat beleefde ik toen mijn vader van de winter overleed.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Wonderlijk genoeg ervaarde ik toen dat ik leef.
Omdat ik de liefde voelde stromen. Voor mijn vader die ziek was en dood ging,
en voor degenen die daar het dichtst bij betrokken waren: mijn moeder, mijn
kinderen, mijn broer, mijn familie. Toen voelde ik wat uiteindelijk het enige
is dat telt in dit leven: liefde. Het leven is lang niet altijd leuk. Vaak
zelfs niet. Maar je kunt het wel leuk maken. En mooi. En rijk. Als de liefde
stroomt. Mag stromen, kan stromen. En ‘niet leuk’ kan daar bij helpen.
Wonderlijk toch?<o:p></o:p></span></div>
<!--EndFragment-->Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-47710568188919927742014-05-14T18:09:00.002+02:002014-05-14T18:09:18.369+02:00Beslissingen voor je uitschuiven. Het maakt je gespannen. En het lost niets op.
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>243</o:Words>
<o:Characters>1389</o:Characters>
<o:Lines>11</o:Lines>
<o:Paragraphs>2</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>1705</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC8aYeuLvOA-CA_6ZAOKDGljC90wKadvgHQwu2fRTaxOZman1IGA1Vvo7bQnVSfp683IuZwul3DW8UP7GpRk_zCeM-3xVbmYQsqEQERDgVHFoH4aITom6WWk7c4jmHpGR47tBUUQ/s1600/%E2%88%9A+Beslissingen+voor+je+uitschuiven.+Het+maakt+je+gespannen.+En+het+lost+niets+op.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC8aYeuLvOA-CA_6ZAOKDGljC90wKadvgHQwu2fRTaxOZman1IGA1Vvo7bQnVSfp683IuZwul3DW8UP7GpRk_zCeM-3xVbmYQsqEQERDgVHFoH4aITom6WWk7c4jmHpGR47tBUUQ/s1600/%E2%88%9A+Beslissingen+voor+je+uitschuiven.+Het+maakt+je+gespannen.+En+het+lost+niets+op.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Niet beslissen, blijven twijfelen, de knoop niet
doorhakken. Blijven hangen in het onbesliste. Ik loop ervan leeg. Want ik heb
het de hele dag bij me. Het zuigt en het trekt. Ik loop rond met een
wonderlijke spanning die zich niet oplost. Sterker nog, die zich langzaam
opbouwt. En er zomaar uit kan knallen. Vaak op een onverwacht moment, en ook
nog tegen iemand die er niets mee te maken heeft.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Het gebeurt in situaties waarin ik weet dat ik
vooruit wil, maar niet durf. Als ik voel dat ik iets voor me uit aan het
schuiven ben. Stoppen met iets, of beginnen met iets anders. Relatie, huis,
werk – al die grote heftige beslissingen die soms ook nog tegelijkertijd op je
af komen. Zich in het leven voordoen, aan je opdringen. Zoals nu bij mij. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Dan kan ik beter íets doen dan níets doen: ‘God
zegene de greep.’ Het gevoel in mijn hart volgen en vertrouwen op het lot.
Alles beter dan die spanning waarvan ik leegloop, of boos ga doen. Een grote,
misschien wel onherroepelijke beslissing nemen voelt dan als in het diepe
springen. En echt niet weten wanneer ik weer boven kom. Vertrouwend op een god,
het lot, of hoe je het ook wilt noemen. Hopend op liefde en licht. Mooie
woorden, die mij nu heel abstract klinken.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Wat mij wel helpt is ondertussen doorgaan met verstandig
wikken en wegen, en mijn kop gebruiken waarvoor ‘ie bedoeld is: helder denken.
En daar gelijk mee kappen als mijn hoofd het dreigt over te nemen met allerlei
bangmakende gedachten. Noem het hoofd/hart-management. Je kunt het er maar druk
mee hebben. Ik in ieder geval. Dagwerk lijkt het soms wel. Leven gaat niet
vanzelf. <o:p></o:p></span></div>
<!--EndFragment-->Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-36422217428409395992014-05-12T14:40:00.000+02:002014-05-12T14:45:47.741+02:00Afgewezen bij een sollicitatie? Je bent niet aangenomen. Dat is alles.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRD5slukxBUUs2Bdviu2aEc1blqlKMP3-6y6LKYgtQJJc1nfFarLBG65-eqXQpnAu-XKwNZriZKxWOXAabOyxOS-gf_CcAKEVqy1uIfQ5_2cGl5vqCJ7OpWpchImfjv8cnXyEsxA/s1600/Afgewezen+bij+een+sollicitatie.+Hoezo.+Je+bent+niet+aangenomen.+Dat+is+alles.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRD5slukxBUUs2Bdviu2aEc1blqlKMP3-6y6LKYgtQJJc1nfFarLBG65-eqXQpnAu-XKwNZriZKxWOXAabOyxOS-gf_CcAKEVqy1uIfQ5_2cGl5vqCJ7OpWpchImfjv8cnXyEsxA/s1600/Afgewezen+bij+een+sollicitatie.+Hoezo.+Je+bent+niet+aangenomen.+Dat+is+alles.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<span class="Apple-style-span" style="-webkit-text-size-adjust: none; font-family: Georgia; line-height: 24px;">Afwijzing. Een dodelijk woord. Iemand zegt ‘Nee’
tegen me – over iets dat ik graag wil. Maar ben ik dan afgewezen? Met
‘afwijzing’ maak ik het persoonlijk.</span><span class="Apple-style-span" style="-webkit-text-size-adjust: none;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>99</o:Words>
<o:Characters>565</o:Characters>
<o:Lines>4</o:Lines>
<o:Paragraphs>1</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>693</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Iemand anders was meer geschikt voor dat werk.
Volgens een ander. Of die ander vindt mij niet geschikt. Dat kan toch? Dat hoef
ik toch geen afwijzing te noemen? Het is al vervelend genoeg dat ik niet krijg
wat ik graag wil – of denk te willen. Ik maak het alleen maar erger als ik het
ook nog op mezelf betrek.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Hoofd omhoog en rug recht. Schouders naar
achteren – alsof ik van achteren vooruit geduwd word – en weer verder. Naar een
plek waar ik beter pas.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 150%;">
<br /></div>
<!--EndFragment-->Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-64107800265647394942014-05-02T08:33:00.000+02:002014-05-02T08:33:09.836+02:00Wat was de kleur van de ogen van de laatste die je gesproken hebt?
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>92</o:Words>
<o:Characters>527</o:Characters>
<o:Lines>4</o:Lines>
<o:Paragraphs>1</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>647</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBMMmkndj6SfvTyO12mDymrhJWpfxaliMNK0oXTlzeMBlKMBqsRKV6ZfShuqQvhichOxGwXkzioQb15nIuvXzC6nS7pkynlr6FQIeC9KE_yNekW86e_USC726XC79qLJuuCFqx8Q/s1600/Welke+kleur+ogen+had+de+laatste+die+je+sprak_.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBMMmkndj6SfvTyO12mDymrhJWpfxaliMNK0oXTlzeMBlKMBqsRKV6ZfShuqQvhichOxGwXkzioQb15nIuvXzC6nS7pkynlr6FQIeC9KE_yNekW86e_USC726XC79qLJuuCFqx8Q/s1600/Welke+kleur+ogen+had+de+laatste+die+je+sprak_.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Iemands ogen. Persoonlijker kan niet. Niet voor
niets zitten er op foto’s van criminelen zwarte balkjes voor hun ogen. Of
dragen filmsterren grote zonnebrillen om niet herkend te worden.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Ik heb moeite om een ander echt aan te kijken.
Aandachtig naar iemand kijken kan zelfs onbeleefd worden gevonden. En wat heb
ik ondertussen een behoefte om echt gezien te worden.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Vandaag kijk ik iedereen die ik spreek aandachtig
in de ogen. En zorg dat ik na elk gesprek de kleur van de ogen van de ander
weet. Niet om de kleur ervan. Maar om de aandacht die ik voor de ander had. Benieuwd of het me lukt.<o:p></o:p></span></div>
<!--EndFragment-->Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-1667873627234009322014-04-30T10:37:00.002+02:002014-04-30T10:37:44.295+02:00Uiteindelijk is niets zo bevredigend als een ander blij maken.
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>100</o:Words>
<o:Characters>573</o:Characters>
<o:Lines>4</o:Lines>
<o:Paragraphs>1</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>703</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-3pMW10vsqP6bFhEmnTm-c9VcS99VmZRN9Ahjdg1ZJUbK7OIhay4mepkyH64AnkdE_TAv0TmjE95PyUUdHIIT0QRRRVAuYQUzlpq0JBSgyr0YXG1z56IscrYf9lWEbQy8W445yg/s1600/Uiteindelijk+is+niets+zo+bevredigend+als+een+ander+blij+maken.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-3pMW10vsqP6bFhEmnTm-c9VcS99VmZRN9Ahjdg1ZJUbK7OIhay4mepkyH64AnkdE_TAv0TmjE95PyUUdHIIT0QRRRVAuYQUzlpq0JBSgyr0YXG1z56IscrYf9lWEbQy8W445yg/s1600/Uiteindelijk+is+niets+zo+bevredigend+als+een+ander+blij+maken.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Waar ik achter kom is dat ik uiteindelijk nergens
zo blij van word als een ander blij maken. Het klinkt heel blij – en het is
echt zo. Het zal wel met liefde te maken hebben, en misschien ook wel biologie
zijn. Hoe dan ook, het voelt gewoon goed om te merken dat een ander blij word
van wat ik doe en wie ik ben.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Ik ontdek dat als ik geef wie ik ben – mezelf ben
– er altijd mensen zijn die daar blij van worden. Niet als kunstje, maar omdat ik
ben wie ik ben, en daarmee geef wat ik te geven hebt. En daar maak ik anderen
blij mee. Blijkbaar. Zoals anderen mij blij maken als zij geven wat zij mij te
geven hebben: wie ze zijn.<o:p></o:p></span></div>
<!--EndFragment-->Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-24867651639618638532014-04-28T08:18:00.002+02:002014-04-28T08:26:47.498+02:00Straks ben je er niet meer. Heb je dan geleefd? Gehouden van jezelf? Genoten van je leven? <!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>98</o:Words>
<o:Characters>562</o:Characters>
<o:Lines>4</o:Lines>
<o:Paragraphs>1</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>690</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn34weCtgRIR0f64yUqjdbaEV13M74iRY5LfQvIp_A_NyYzV7ckIoOBJti5YqaDC8YOzilKX1xW5gLBeMG2JIVdvIqdzoYh-Ktro2jfWd3fGaBPZUZz5QZYUTtTE4PRZuKeLyz-Q/s1600/Straks+ben+je+er+niet+meer.+Heb+je+dan+geleefd.+Gehouden+van+jezelf.+Genoten+van+je+leven_.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn34weCtgRIR0f64yUqjdbaEV13M74iRY5LfQvIp_A_NyYzV7ckIoOBJti5YqaDC8YOzilKX1xW5gLBeMG2JIVdvIqdzoYh-Ktro2jfWd3fGaBPZUZz5QZYUTtTE4PRZuKeLyz-Q/s1600/Straks+ben+je+er+niet+meer.+Heb+je+dan+geleefd.+Gehouden+van+jezelf.+Genoten+van+je+leven_.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Er bij stilstaan dat ik leef. Ik kan het niet
genoeg doen. Want het leven vliegt voorbij. Voor je het in de gaten hebt ben je
over de helft en kun je minder dan je wilt.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Daar zit misschien ook de crux. Gaat het om wat
ik wil, of om wat ik ervan maak? Gaat het om wat ik doe, of om hoe ik me erbij
voel? Gaat het om wat ik bereik, of om wie ik ben? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span lang="NL" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: NL;">Ooit, straks, nu - terugkijkend op mijn leven
doen de resultaten en de uiterlijkheden er niet meer toe. Dan telt hoe ik me
gevoeld hebt. En hoe anderen zich bij mij gevoeld hebben.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<!--EndFragment-->Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-23967859.post-34979535118299016562014-04-25T08:37:00.000+02:002014-04-25T08:51:39.244+02:00Zie je hoeveel verder je bent dan vijf, tien, twintig jaar geleden?<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:DocumentProperties>
<o:Template>Normal</o:Template>
<o:Revision>0</o:Revision>
<o:TotalTime>0</o:TotalTime>
<o:Pages>1</o:Pages>
<o:Words>114</o:Words>
<o:Characters>653</o:Characters>
<o:Lines>5</o:Lines>
<o:Paragraphs>1</o:Paragraphs>
<o:CharactersWithSpaces>801</o:CharactersWithSpaces>
<o:Version>11.1539</o:Version>
</o:DocumentProperties>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:DoNotShowRevisions/>
<w:DoNotPrintRevisions/>
<w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>
<w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>
<w:UseMarginsForDrawingGridOrigin/>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<!--StartFragment-->
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR-0BHEvJ4Wr7Wn3lwz3NqqDX00O0e4mxkKrfzippbq6YR9RcK9l5PFTeAxPYeXOSyrCOABIrX9ZIGdUHC4y6_YMCm5MFfF6r1AuTCV_XYxB0Y99pL0RRKwqoLyPqH3jAZ5jtnNQ/s1600/Zie+je+hoeveel+verder+je+bent+dan+vijf,+tien,+twintig+jaar+geleden.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhR-0BHEvJ4Wr7Wn3lwz3NqqDX00O0e4mxkKrfzippbq6YR9RcK9l5PFTeAxPYeXOSyrCOABIrX9ZIGdUHC4y6_YMCm5MFfF6r1AuTCV_XYxB0Y99pL0RRKwqoLyPqH3jAZ5jtnNQ/s1600/Zie+je+hoeveel+verder+je+bent+dan+vijf,+tien,+twintig+jaar+geleden.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Als ik het niet meer weet, en denk ‘Waar ben ik
mee bezig?’, ga ik terug naar vijf, tien, of twintig jaar geleden. En vergelijk
ik mijn leven toen met mijn leven nu. Dan zie dat ik mezelf ontwikkeld heb, wat
ik geleerd heb en hoe anders ik nu in het leven sta dan toen.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Over vijf, tien of twintig jaar kijk ik ook zo
terug op nu. Zo gaat het leven. Als je er middenin zit is het lastig te
overzien. Zeker als het even tegenzit. Maar tot nu toe heb ik het gered. En
waarschijnlijk heb ik voor hetere vuren gestaan.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;"></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">Juist tegenslag is altijd weer een kans om een
volgende stap te maken. Tegenslag roept het beste in me boven. Dan moet ik wel.
En ik kan het. Dat blijkt keer op keer weer. Tegenslag als trigger om weer te
gaan bewegen. Van tegenslag ga ik aan de slag. </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia;">
<!--EndFragment--></span><br />
<!--EndFragment-->
Andre Meiresonne – Dominee voor de Ongelovigenhttp://www.blogger.com/profile/06152586901007210168noreply@blogger.com0